Ilya Gringolts: Ciaconia. Holliger: Kleine Szenen nr. 1-3; Gerhard: Chaconne; Pauset: Kontrapartita; Bach, J.S.: ‘Partita’ voor soloviool nr. 1 in b BWV. 1002, ‘Gigue’ en ‘Chaconne’ uit Partita voor soloviool nr. 2 in d BWV. 1004, ‘Loure’ uit Partita voor soloviool nr. 3 in E BWV. 1006. BIS SACD 2525 (84’44”). 2020

 

De sporen van de Chaconne kunnen worden terug gevolgd tot tot een eind zestiende eeuwse Zuid Amerikaanse dans die zich snel in hoofse kringen in Europa verspreidde. De Spanjaard Juan Ananes moet een der eersten zijn geweest die hem gebruikte. Maar het bekendst werd natuurlijk de Chaconne waarmee de Partita voor soloviool van Bach nr. 2 in d eindigt. In 256 maten wordt een vier frasen lang motief door een caleidoscoop gehaald.

Maar de vorm bleef door de eeuwen heen een inspiratiebron voor menig componist en de Russische violist Ilya Gringolts maakte in 2002 al een opname van Bachs 3 Partita’s (DG 474.235-2) en herhaalt die nu gedeeltelijk bij Bis, maar combineert ze met twee andere, veel nieuwere. De Zwitser Heinz Holliger (1939) schreef zijn drie Kleine Szenen voor Isabelle Faust, de Spanjaard Roberto Gerhard (1896 - 1970) zijn twaalfdelige Chaconne in 1959 in twaalftoonstechniek met een licht Weense ondertoon en de Fransman Brice Pauset (1965) in 2008 zijn Chaconne als een terugblik op Bach. 

Voor de uitvoering van dit programma koos Gringolts een barokviool en als resultaat krijgen we een mengeling te horen van ‘eigentijds geïnformeerd’ spel dat eeuwen overbrugt. Niets op de realisatie aan te merken. Het lijkt wel raadzaam om deze cd bij beetjes tegelijk te beluisteren.