Israel Golani: In the garden of polyphony. Muziek voor luit en gitaar uit de Franse Renaissance. De Rippe: ‘Pleurez mes yeux’, ‘Fantasie quatrième’, ‘Un jour le temps’; Janequin: ‘C’est mon ami (bew.Golani); Attaignant: Branle gay ‘C’est mon amy’, ‘Fortune laisse moy’, ‘Dont vient cela, Gaillarde ‘Dont vient cela’, ‘Dolent départ’, ‘Basse dance’, ‘Basse danse ‘Auprès de vous’ (bew. Golani); Phalèse: ‘Allemande’, ‘Bransles de Bourgogne’, ‘Gaillarde Milanoise’, ‘C’est grand plaisir’, ‘Paduane’, ‘Ung gay berger’, ‘Auprès de vous’; Anon.: ‘Amy souffrez’, ‘Premier bransle d’Escosse’; Le Roy: ‘Fantasie première en seconde’. ‘Pimontoyse’, ‘Bransles de Bourgogne’; Gorlier: ‘Il ne trouve en amytié’; Paladin: ‘De trop penser’; Morlaye: ‘Gaillarde’, ‘Est il douleur cruelle’, ‘Pleurez mes yeux’; Belin: ‘Trio’. Solitaire SOL 1010 (67’58”). 2021

 

Op deze cd gaat de Israëlische luitenist Israël Golani die in Tel Aviv muziekwetenschap studeerde en in Nederland luit/theorbe/barokgitaari met dertig stukken terug tot zestiende eeuwse Franse luit- en gitaarwerken uit de tijd dat de luit daar even populair was als de elektrische gitaar thans. Daarvoor heeft hij zich grondig voor te bereiden en om de nodige virtuositeit te ontwikkelen en de luit te laten zingen een poos onder de hoede gesteld van van de Duitse gitarist Frank Bungarten die als een der eersten een lans brak voor Kapsberger.

Zo stelt hij de luisteraar in staat om in aanraking te komen met meest onbekend materiaal, meest in gestileerde dansvorm, vaak vrij bewerkelijk, maar zeer toegankelijk, complex doch aanstekelijk, soms hoofs van aard, maar vaak ook met een folkloristische achtergrond. Aanvankelijk overwoog hij om deze uitgave de titel ‘The lute that sings’ te geven.

De meeste werken zijn van Pierre Attaignant (ca. 1494 - ca. 1552) en Pierre Phalèse (ca. 1510 - 1573) die zelf geen componist was maar muziekuitgever en als zodanig in 1570 een bundel dansen publiceerde. Ze biedenneen mooie afwisseling van vrolijke ‘bransles’ en ‘basse dances’ met meer contemplatieve stukken. Naast intavolaties van Albert de Rippe, Adrien le Roy, Guillaume Morlaye, Jen-Paul Paladin, Simon Gorlier en Julien Belin staan een paar eigen bewerkingen van Golani zelf, bijvoorbeeld van Janequins bekende ‘C’est mon ami’.

Golani speelt in de geest van Harnoncourts ‘sprekende stijl’ op twee zeskorige luiten van Martin Shepherd en Alfonso Marin en een vierkorige gitaar van Marin naar een voorbeeld van Belchior Dias. Dat gebeurt bijzonder mooi en op heel heldere wijze; de stukken voor gitaar zijn meestal eenvoudig tweestemmig, maar geven toch een harmonisch rijk gevoel. De beperking tot vier koren op ht kleine instrument vormt geen bezwaar. Het geheel is uitstekend vastgelegd in de Lutherse kerk in Groningen.