Grimaud, Hélène: Credo. Corigliano: Fantasie over een ostinato. Beethoven: Pianosonate nr. 17 in d op. 31/2 Storm; Koorfantasie in c op. 80; Pärt: Credo. Met het Zweeds omroepkoor en –orkest o.l.v. Esa-Pekka Salonen. DG 471.769-2 (68’31”). 2003 De nogal verrassende samenstelling van uitgerekend dit programma is een mooi voorbeeld van ‘conceptual art’. Het waarom wordt door de ondernemende pianiste keurig uitgelegd in het begeleidende boekje. Corigliano’s Fantasie voor pianosolo die is gebaseerd op een kiemcel uit het tweede deel van Beethovens zevende symfonie, dient als een soort voorspel. De overgang naar Beethovens Storm sonate pakt heel goed uit en Grimaud zorgt in dit werk voor melodieus langzaam deel en een energieke finale. Beethovens Koorfantasie moet vervolgens de ‘komst van het licht’ aankondigen. De lange, ietwat geïmproviseerde pianosolo aan het begin slaagde het mooist, maar het slot vereist meer kracht, juist ook omdat Salonen toch al kiest voor een vrij lichte begeleiding. In Pärts Credo, een verkapt pianoconcert voelt de pianiste zich als een vis in het water en geeft het nu eens vage, dan weer kernachtige werk precies wat het nodig heeft. De lichte teleurstelling over de Koorfantasie kan ertoe leiden dat men daarvoor liever uitwijkt naar bijvoorbeeld Barenboim/Barenboim (EMI 555.516-2) of Pressler/Masur (Philips 438.005-2). Maar verder is de mooi klinkende DG cd zeer de moeite waard.