Larissa Groenveld en Gwyneth Wentink: Chanson Exotique. Khan: Chanson exotique; Vaughan Williams: 6 Studies over het Engelse volkslied; F. Bellini: Nocturne op. 12; Vivaldi: Cellosonate nr. 5 in e RV 40; Falla: ‘Asturiana’ en ‘Nana’ uit Suite populaire espagnole; Fauré: Romance in A op. 69; Tedeschi: Elegia op. 22; Piazzolla: Café 1930 uit Histoire du tango. Stemra 200692 (48’40”). 2012

De combinatie fluit en harp ligt erg voor de hand en blijkt ook uit het beschikbare repertoire. Toch zijn er ook best oorspronkelijke werken te vinden voor de donkerder klinkende cello als melodie instrument samen met het tokkelinstrument harp. Op deze cd komen we er een paar tegen: de Nocturne van Bellini (Fermo in dit geval, die leefde van 1804-1865 en dus niet de operacomponist), de Romance van Fauré, de korte études van Vaughan Williams en Elegia van Tedeschi. Al zette Vivaldi natuurlijk een basso continuo begeleiding in voor zijn cellosonates, de stap naar de harp is dan niet zo groot. Verder gaat het om arrangementen van liederen (Khan, Falla) en een fluit/harp compositie: het deeltje Café 1930 uit Piazzolla’s L’histoire du tango.

Wat bij het beluisteren van deze allereenvoudigst maar kleurig uitgegeven cd die wel alle essentiële informatie maar slechts heel summiere toelichting bevat opvalt, zijn vooral de speelvreugde en de manier waarop Groeneveld en Wentink zich met gemak en het nodige stijlbesef van de ene naar de andere stijl(periode) verplaatsen. Hier en daar zijn staaltjes van grote virtuositeit te horen, elders momenten van expressieve rust. Afwisseling genoeg; het ene hoogtepunt volgt na het andere en het is verrassend in oervorm bekende werken eens in een andere gedaante, met een fris nieuw kleurpalet te horen. 

Het is leuk om eens wat met de originelente vergelijken: bijvoorbeeld Vaughan Williams met Iona Brown (Hyperion CDA 673132), met een vioolversie, Emma Johnson (ASV PTL 8520) voor een klarinetversie, Doris Lederer  (Centaur CRC 2570) met een altviool/harpversie. Verder Vivaldi met Watkin (Hyperion CDA 66881/2), Falla met Berganza (DG 435.848-200 in de mezzo/gitaarvorm en het origineel van De los Angeles (EMI 764.028-2) en Piazzolla met Gallois (DG 449.185-2).

Daar steken de nieuwe alternatieven fraai en boeiend bij af.