Renée Fleming: Distant light. Barber: Knoxville summer of 1915 op. 24; Hillborg: The Strand Settings; Bjørk: Virus (bew. Ek); Jóga (bew. Ek); All is full of love (bew. Ek). Met het Stockholm filharmonisch orkest o.l.v. Sakari Oramo. Decca 483.0415 (48’25”). 2016

Drie jaar geleden verscheen de laatste opname van Renée Fleming en nu duikt ze ineens op met een verrassend programma waarin ze de Amerikaan Barber combineert met Scandinavische werken. Zo voert ze ons van Tennesee in de V.S. via Stockholm naar Reykjavik en landt in Stockholm voor deze opname.

De titel Distant light komt van een van de vier gedichten uit de die aan Fleming opgedragen liederencyclus The Strand Settings die Anders Hillborg in 2013 schreef. De teksten die gaat over de nacht, onvervulde verlangens en onbeantwoorde vragen zijn van de Canadees-Amerikaanse dichter Mark Strand. Deze bestaat derhalve uit vier orkestliederen die fraai en pakkend en pakkend door Hillborg op muziek werden gezet en samen ruim 20 minuten duren. Het werk heeft iets heel sfeervols en elegisch, maar er is ook een ietwat verontrustend aspect aan. Met haar crême-achtige sopraan maakt Fleming hier iets bijzonders van.

En dan de flinke stap naar Bjørk. Hoe kwam het daar van? Waarschijnlijk omdat Fleming en zij de Zweedse Pool Muziekprijs kregen. Maar het blijkt dat Fleming de IJslandse ook erg bewondert om haar oorspronkelijkheid. Ze koos drie songs die haar het meest aanspreken. Hun kern komt tot uitdrukking in de frase ‘Emotional landscapes – they puzzle me’. De arrangeur Hans Ek is gevraagd voor orkestraties te zorgen. Het klinkend resultaat is gaaf en zeer de moeite waard. Ineens klinkt Bjørk verheven en niet zo aardgebonden en direct.

Fleming begint met Barbers Knoxville summer of 1915, een werk dat ze als student al instudeerde en dat ze hier met de verlangde mengeling van dierbare nostalgie en ongecompliceerde descriptieve directheid.