Tobias Feldmann: Polychrome. Ravel: Vioolsonate nr. 1 in a M. 12, Sonate posthume; Prokofiev: Vioolsonate nr. 2 in D op. 94a; Strauss, R.: Vioolsonate in Es op. 18. Met Boris Kusnezow. Alpha 253 (66’52”). 2016

Inderdaad: meerkleurig is dit recital met misschien niet meteen voor de hand liggende, maar samen wel een veelzijdig geheel tonende sonates. Een Franse uit 1897, een Russische uit  1944 en een Duitse uit 1887. Het was de keuze van Tobias Feldmann voor zijn debuut op Alpha.

In juni 2015 behoorde deze Duitse violist tot de laureaten (vierde prijs) van het Koningin Elisabeth concours en was hij wat later in Mozarts vijfde vioolconcert, de Vioolsonate van Debussy en de solosonate nr. 4 van Ysaÿe te horen via het documentatieprogramma van dat concours (QEC 2015). In datzelfde programma spelde Rosanne Philippens Recitativo van Vykintas Baltakas.

Passend bij zijn eigen jonge jaren koos hij twee jeugdwerken, de eendelige lyrische sonate van Ravel, geschreven toen hij nog op het Parijse conservatorium zat en de onstuimige enige sonate van Strauss. Een veel later in diens loopbaan ontstaan wek is de tweede sonate van Prokofiev, oorspronkelijk voor fluit geschreven, maar op verzoek van Oistrakh voor viool geschikt gemaakt. Vandaar die b in het opusnummer.

Blijkbaar heeft Feldmann inderdaad kleursensaties bij wat hij speelt, want volgens hem is Strauss fel rood, Ravel blauwgroen en Prokofiev zeer zwart en wit.

Virtuoos, sen sensitief, technisch zeer beheerst en zuiver laat hij deze werken klinken, daarbij ad rem begeleid door de Russische Boris Kusnezow.