Julie Fuchs: Mademoiselle. Donizetti: ‘Il faut partir’ uit La fille du régiment; Pacini: ‘O tenera madre dal cielo rimira’, ‘Allor ch’è a mezzo la notte bruna’ uit La regina di Cipro; Raimondi: ‘Amor cagion possente’ uit L’orfana russa; Rossini: ‘Sventurata mi credea’ uit La cenerentola; ‘Just ciel’ uit Le siège de Corinth; Fioravanti: ‘Io son la zingara’ uit Gli zingaria, ossia Gli amori di Pulcinella; Berlioz: Zaïde op. 19/1; Barbieri: ‘Por qué se oprime el alma?’ uit Mis dos mujeres; Rossini: ’En proie à la tristesse’, ‘Céleste providebce’ uit Le comte Ory; Meyerbeer: ‘L’aurore enfin succède’ uit L’étoile du nord. Met het Nationaal orkest d’Ilede France o.l.v. Enrique Mazzola. DG 481.7950 (61’45”). 2018

De Franse sopraan Julie Fuchs was op cd al te horen in Hercule mourant van Antoine Dauvergne (Aparté AP 042), in Bizets Les pêcheurs de perles (Pentatone PTC 5186-685) en in Poulencs 3 Poèmes de Louise de Vilmorin FP. 91, 5 Poèmes de Max Jacob FP. 59, Le disparu FP. 134, Ce doux petit visage FP. 99, Colloque FP. 108, Chanson de marin (Le voyage en Amérique) en Petite complante (ATMA ACD 22688). In 2015 debuteerde ze op DG met de cd Yes! met aria’s en orkestliederen van Yvain, Messager, Poulenc, Honegger, Weill, Ravel, Oberfeld, Christiné, Lehár, Rimsky-Korsakov, Hahn en Youmans.

Daarmee liet ze blijken dat ze een heel brede, internationale smaak heeft. Hier is ze opnieuw te horen in een operarecital met niet alleen bekende aria’s maar ook onbekende van Giovanni Pacini, Pietro Raimondi, Vincenzo Fioravanti en Francisco Asenjo Barbieri.

Hier rijst de frisse, nog jonge en heel plooibare stem van haar nog weer wat hoger en het is vooral aangenaam die onbekende aria’s zo fraai te horen voordragen.