Renée Fleming: Voice of nature: The anthropocene. Puts: ‘Evening’; Fauré: ’Prison’ op. 83/1, ‘En sourdine’ op. 58/2, ‘Rêve d’amour’ op. 5/2, ‘Les berceaux’ op. 23/1, ‘Au bord de l’eau’ op. 8/1; Hahn: ‘Les Étoiles’, ‘L’énamourée’ uit Rondels, ‘L’heure exquise’ uit Chansons grises; Liszt: ’S’il est un charmant garçon’ S. 284, ‘Über allen Gipfeln ist Ruh’ S. 306; Muhly: ‘Endless space’; Grieg: ‘Lauf der Welt’ op. 48/3, ‘Zur Rosenzeit’ op. 48/5, ‘Ein Traum’ op. 48/6; Shaw: ‘Aurora borealis’. Met Yannick Nézet-Séguin. Decca 485.2089 (56’54”). 2021

 

Inmiddels de zestig gepasseerd, zingt de Amerikaanse sopraan Renée Fleming geen operarollen meer, maar gelukkig is ze doorgegaan met het zingen van liederen. Ze geeft zich nog volledig in dit recital waarvan ze het programma bedacht gedurende haar dagelijkse wandelingen in de ergste Coronaperiode. Gelukkig is alles wat haar stem typeerde - het moeiteloze hoog, het fluwelige laag, de perfecte intonatie - nog aanwezig.

Zowel de titel als de inhoud van het programma zijn vrij eclectisch met een paar opmerkelijke liederen: ’Evening’ van Kevin Puts en ‘Endless space’ van Nico Mühly. ‘Aurora borealis’ van Caroline Shaw geeft precies aan wat met de titel van de cd is bedoeld: flitsen en vonken Noorderlicht aan de noordelijke hemel, zo hoog en zo onaards dat niets en niemand (en zeker menselijke stemmen) het vrijwel niet kunnen raken of beroeren.

De rest van het programma bestaat uit gelukkig niet louter overbekende Franse liederen van Fauré, Hahn en Liszt en tot besluit een paar Duitse liederen van Grieg. Alles op heel mooie, eigen wijze voorgedragen. Yannick Nézet-Séguin stapte even uit zijn rol als dirigent en ging begeleiden. Maar waar andere dirigenten als Barenboim, Levine, Previn en Pappano zich uitstekende pianobegeleiders toonden, gaat Nézet-Séguin jammer genoeg nogal plomp te werk. Dat is de enige smet op deze verder heel mooie uitgave.