Trio empreinte: Crossing the line. Gotkovsky: Trio lyrique; Bonis: Suite voor piano, fluit en viool op. 59 (bew.); Finzi, G.: Crossing the line; Boulanger, L.: ‘Au pied de mon lit’ uit Clairières dans le ciel (bew.). Klarthe K 019 (51’54”). 2015

Saxofoonkwartetten zijn er langzamerhand bij de vleet en hebben het relatief eenvoudig. Als er al geen werken voor hen worden geschreven, kunnen betrekkelijk strijkkwartetten worden bewerkt.

Maar waar begin je aan wanneer je zoals Clara Abou (v), Émilie Heurtevent (sax) en Anne de Fornel (p) een saxofoontrio begint en je jezelf voor het cd debuut beperkt tot werken van vrouwelijke componisten. 

Weliswaar droeg Graciane Finzi (1945) haar werk aan het Franse Trio op, maar verder is het vooral een kwestie van bewerkingen maken en vooral speuren en zoeken op internet en in muziekbibliotheken en gaat het bij het Trio lyrique van Ida Gotkovsky (1933) wel om oorspronkelijk voor deze combinatie geschreven werk. 

De Suite van Mélanie Bonis (1858-1937) is oorspronkelijk voor fluit, viool en piano en het deeltje uit Clairières dans le ciel van Lili Boulanger (1893-1918) is oorspronkelijk zang en piano.

Er is nog zo’n saxofoontrio, het Fratres trio dat diverse oorspronkelijke werken van Russell Peterson, Samyama, Nicla Resanovic, Paul Schoenfeld (Freylach) en Fabrice Gregorutti  (Ucelli di notte) het repertoire heeft. Maar ja, dat zijn mannen. 

Alle beperkingen ten spijt beginnen de drie musici die een hoorbaar hecht team vorm aan een moedige onderneming. Alle drie tonen zij zich heel competent en als ensemble wordt er heen geanimeerd en homogeen gespeeld. Aardig er zo’n goed, origineel klanklichaam bij te hebben.