Ebony Band: Around Prague 1922-1937. Ponc: ‘Ouverture’. ‘De speech van de generaal’, ‘Intermezzo 1 en 2’, ‘Polka’, ‘Wals van de telegrammen’ uit De bruiloft op de Eiffeltoren op. 11;  Kleine stukken op. 9 nr. 1-5 voor cello en piano; Polydynamische stukken op. 3 nr. 1-5; Vrolijke acrosticons op. 12; Schimmerling: Miniaturen nr. 1-6; Burian: Kleine ouverture op. 42; Over kinderen’; Hába: Nonet nr. 2 op. 41 ‘Fantasie’; Ullmann: Liederen op. 17 nr. 1-6. Met Daniël Esser (vc), Gerard Bouwhuis ℗, Barbara Kozelj (ms) met de Ebony Band o.l.v. Werner Herbers. Channel Classics CCS 34813 (78’04”). 2000/13

 

Net als andere hoofdsteden zoals Berlijn, Parijs en Wenen moet Praag ondanks de economische crisis een rijk cultureel leven hebben gekend inn de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw totdat daar met het begin van W.O. II een bruut einde aan kwam en het Viktor Ulmann (1898 - 1944) het leven kostte.

De andere componisten die destijds het Praagse muziekpodium verlevendigden waren Emil Frantisek Burian (1904 - 1959), Miroslav Ponc (1902 - 1976). Hanns Aldo Schimmerling (1900 - 1967) en Alois Hába (1893 - 1973).

Het programma is zodanig samengesteld dat de brokken uit Ponc’s De bruiloft op de Eiffeltoren uit 1926 als intermezzi zijn gebruikt tussen de andere werken door. Humoristische, lichtelijk absurdistische muziek waaraan zelfs een generaal te pas komt.  

Bij het luisteren naar Schimmerlings Miniaturen zal men sterk worden herinnerd aan Zemlinsky en Schreker. Alle momenten van deze muziek hebben een bekoorlijk karakter met krachtige inbreng van de piano en mooie momenten van een celesta.

Burian was een typische theaterman en schreef zijn Ouverture in de geest van Weill en de liederencyclus in die van zijn leraren Suk en Förster.Barbara Kozelj voert ons heel fraai binnen in een verfijnde kinderwereld en met het Nontet van Hába worden we tot besluit niet ingevoerd in de wereld van de kwarttonen, maar in die van het ‘zeven noten systeem’ dat is gebaseerd op een Middeleeuwse toonschaal. Niets om van te schrikken. In tegendeel: de muziek klinkt heel aangenaam, vol ritmisch en melodisch contrast, maar wel behoorlijk zware eisen stellend aan de vertolkers. De leden van de Ebony Band zijn daar volledig tegen opgewassen en met hun onderzoekende geest zorgen ze voor heel gave uitvoeringen.