Danae Dörken: Fantasy. Schumann: Fantasie in C op. 17; Bach, C.P.E.: Freye Fantasie in fis Wq. 67, H. 300; Schubert: Wanderer Fantasie in C op. 15, D. 760. Ars Produktion ARS 38150 (73’02”). 2014

Wat een goede gedachte om dit drietal Fantasieën te combineren en daarbij de denken aan de Freye Fantasie van Carl Philipp Emanuel Bach uit 1787. Gustav Leonhardt (RCA GD 71969) en Andreas Staier (Duitse Harmonia Mundi  RD 77025) maakten daar een klavecimbelopname van en Jocelyne Cuiller speelde hem op clavichord (Fuga Libera FUG 536); daarnaast waren er ook piano opnamen, o.a. een heel mooie van Alexei Lubimov (ECM 372.6163). Maar zeker ook Danae Dörken weet goed raad met dit een kwartier durende vrij dramatische brok Empfindsamkeit met zijn intense langzame momenten en zijn wilde toccata achtige passages.

Schuberts voor zijn doen revolutionaire Wanderer-Fantasie bestaat uit vier delen die nauw samenhangen. Waarschijnlijk was hij gefascineerd door de uitdaging om de delen van een traditionele symfonie structuur te verenigen in een naadloos, goed samenhangend geheel. 

In de virtuoze en quasi orkestrale pianomuziek, maar ook in de structurele en thematische ordening was dit werk van grote invloed op latere componisten en dus zeker ook op Schumanns Fantasie.

Het liedfragment uit Der Wanderer D. 493 ‘Ich komme vom Gebirge her’ vormt de basis van het tweede deel, maar het dactylische ritme van herhaalde noten (pom-pa-pa-pom) domineert door het hele werk heen.

Alfred Brendel zei daarover: “Zwerven: je geeft je eraan over… of wordt gedreven en geplaagd doordat je geen uitweg weet.” Hij beschouwde als een werk, geschreven voor de piano van de toekomst.

In haar voordracht zorgt Dörken niet alleen voor warmte en allure aan het oppervlak, maar ook voor mooie contrasten en dieptewerking. Daarmee komt ze in de buurt van Curzon (Decca 466.498-2), Pollini (DG 447.451-2) en Perahia Sony )888750-7084-2).

Dörkens Schumann is niet minder memorabel. Het begin is mooi  moderato sempre energico, het etwas langsamer rijk aan verholen spanning en het coda van de mars is precies van inhoud. 

Zo brengt ze ons bijna drie kwartier aan de grenzen van Elysium.