Mara Dobresco: Soleils de nuit. Grieg: ‘Nocturne; uit Lyrische stukken op. 54; Schumann, C.: ‘Nocturne’ uit Soirées musicales op. 6; Schumann, R.: ’In der Nacht’, Fantasiestück op. 12/5; Vieru: Nuit; Respighi: ’Notturno’ uit Pianostukken; Britten: Night piece; Hersant: Dans l’air du soir; ‘Lune voilée uit Ephémères; Lipatti: Nocturne in fis; Tchaikovsky: Nocturne op. 19/4; Strasnoy: Berceuse; Chopin: Nocturne in cis op. post.; Debussy: Nocturne; ’Clair de lune’ uit Suite bergamasque; Poulenc: Nocturne in G FP. 56/6; Satie: Songe-creux; Enescu: ‘Carillon nocturne’ uit Pièces impromptues. Paraty 107159 (65’47”). 2017

De Roemeense pianiste Mara Dobresco, die ook deel uitmaakt van het Brancusi trio, noemde haar recital ’Nachtzonnen’. Dat zijn ander zonnen dan de ‘Nebensonnen’ uit Schuberts Winterreise die tot een zeldzaam halo verschijnsel overdag als het mistig is of ten gevolge van lichtbreking in een regendruppel berusten en waarvan Tabea Zimmermann en Hartmut Höll een bewerking voor altviool en piano gaven (Capriccio 10382/3). 

Ze dook zeventien van dergelijke sfeervolle werken waarin iets van een nachtelijk zonnetje te ontdekken valt op en verrast met  werkjes van Anatol Vieru (1926-1998), Philippe Hersant (1948) en Oscar Strasnoy (1970) waarmee ze ook het heden in haar exploratie betrekt. Maar ze ging voorbij aan de Nocturnes van John Field, Ignace Leybach, Gabriel Fauré, Lowell Liebermann en Samuel Barber.

Belangrijker is dat Mara Dobrescu dit recital met rustige werken met veel aandacht voor textuur- en stijlverschillen poëtisch afwikkelt. Contrast genoeg in de wijze waarop ze de muziek in een warm, vriendelijk daglicht plaatst.