Svenja van Driessche: Naissance. Poulenc: Vioolsonate FP. 119; Chausson: Poème op. 25; Franck: Vioolsonate in A M. 8. Svenja van Driessche en Liebrecht Vanbeckevoort. Antarctica AR 017 (63’35”). 2019

Voor hun debuutprogramma op cd dat daarom waarschijnlijk de titel  Naissance meekreeg kozen de Belgische violiste Svenja van Driessche en pianist Liebrecht Vanbeckevoort niet onbegrijpelijk een Frans programma.

‘De prima donna viool boven een arpeggio pianobegeleiding maakt dat ik moet kotsen’, zei Francis Poulenc met grote openhartigheid aan een vriend en dus schreef hij zijn enige Vioolsonate in de geest van Brahms met voor beide instrumenten een even uitdagende als gelijkwaardige rol. Het jonge Belgische koppel ontdekt nieuwe vormen van passie in het pakkend dubbelzinnige allegro con fuoco en oprecht pathos in de elegie voor Federico Garcia Lorca van het middendeel. Meteen in de inleiding van de Vioolsonate van Franck vinden ze de prachtige melodische lijn die door het hele werk heen wordt volgehouden en tonen ze een gepaste opgewekte uitbundigheid. 

Het is goed dat tussen de beide grotere werken ook aandacht is geschonken aan het Poème van Chausson uit 1896 omdat het in de tijd gezien een mooie schakel tussen dat tweetal is en omdat we het meestal met orkestbegeleiding te horen krijgen, maar het voor Ysaÿe geschreven stuk zo lieflijker klinkt, zeker in deze uitvoering. 

Dat dit debuut alleszins geslaagd is, doet naar meer van het duo verlangen; dat volgt zeker.