CD Verzamelprogramma's

CALLUS, HELEN: ENGELSE WERKEN VOOR ALTVIOOL EN ORKEST

Helen Callus: Werken voor altviool en orkest. Vaughan Williams: Suite voor altviool en orkest; Howells: Elegie op. 15a; Walton: Altvioolconcert; Bowen: Altvioolconcert in c op. 25. Met het Nieuw Zeelands symfonie orkest o.l.v. Marc Taddei. ASV CD DCA 1181 (78’24”). 2005

 

Somber, zwaar bewolkt met kans op mist en regen zoals in de laatste week van 2016 in Nederland is de wat negatieve reputatie van deze twintigste eeuwse Engelse composities voor altviool en orkest. Wie het somber inziet. Herkent veel donker bruine tinten bij dit sporadisch gehoorde werk van Vaughan Williams, grauwe melancholie bij Howells, mistroostigheid bij Bowen. Het enige lichtpunt biedt dan Walton met zijn voldragen concert. Eerder werd dat succesvol opgenomen door Frederick Riddle (Dutton CDAX 8003), Yehudi Menuhin (EMI 565.005-2), Nobuko Imai (Chandos CHAN 9106), Nigel Kennedy (EMI 749.628-2), Paul Daniel (Naxos 8.553402), William Primrose (Pearl GEMM CD 9252), Yuri Bashmet (RCA 09026-63292-2), Maxim Vengerov (EMI 557.500-2), Paul Neubauer (Decca 478.4606), Lars Anders Tomter (Naxos 8.553402), Lawrence Power (Hyperion CDA 67587) en Tatjana Masurenko (Coviello COV 30507).

Keuze te over dus, waarbij het moeilijk is om vast te stellen aan wie de absolute voorkeur moet worden gegeven. Aan Power misschien?

Dat dilemma is groter geworden met de verschijning van deze nieuwe opname van de Engelse, in de V.S. actieve Helen Callus die de volmaaktheid aardig dicht benadert met een prachtig warme toon, een heel lyrische opvatting, een puike intonatie en sfeervol, haast geheimzinnige zachte passages.

Extra aantrekkelijk wordt haar optreden door de rest van het programma dat ze ook heel mooi afwikkelt. Het is goed om eens nader kennis te maken met die pastorale suite van Vaughan Williams, de door strijkkwartet begeleide Elegie van Howells en de dynamische, uitbundige lyriek van het concert van Bowen. Spijtig dat daarin een kleine coupure is aangebracht in de finale. Wie het werk in zijn geheel wil horen, is aangewezen op bv. Power (Hyperion CDA 67546).

Maar verder niet alleen veel waardering voor Callus, maar ook voor de goed verzorgde begeleiding door Taddei.