Yamilé Cruz Montero: Piano Cubano. Lecuona: ‘Danza de los ñañigos’, ‘Y la negra bailaba!” uit Danzas afro-cubanas; Andalucia ’Suite española’; Fariñas: Sones sencillos nr. 1-6; Son sencillo nr. 7; Ala gracia; Alén: Variaties voor piano; Emiliano. Grand Piano GP 758 (70’10”).  

Wanneer een jonge Cubaanse pianiste, die haar studie in Duitsland afrondde, zich aan Cubaanse muziek wijdt, mogen we gevoeglijk aannemen dat ze veel gevoel voor dit typische idioom als amalgaam van Spaanse en Afro-Amerikaanse invloeden met de Son, de habanera en het Cançion als belangrijkste uitingsvormen. 

Ernesto Lecuona (1895-1963) was een heel productieve componist die zich vooral in korte pianostukken, met zijn Malagueña als bekendste, uitte. Hij schreef er zo’n 176 (en rond 400 liederen). Vlotte muziek met weinig diepgang, maar wel met karakter.

De minder bekende Carlos Fariñas (1934-2002) weet ook goed raad met de couleur locale en Andrés Alén (1950) blinkt uit in mengvormen van lied, habanera en jazz.

Andere pianisten zoals Thomas Tirino die de complete pianowerken van Lecuona op 6 cd’s vastlegde (BIS CD 1854 met 7u., 13’18” speelduur), Cristiana Pegoraro (Dynamic S 2007) en zelfs de Engelse Kathryn Stott (EMI 556.803-2) gingen Cruz Montero voor met Lecuona recitals, maar haast meer dan hen toont ze gevoel voor intrigerende ritmen, sfeer en charme in haar sprankelende spel dat zelfs soms sporen draagt van kokette spot. Ze toont veel gevoel voor deze aantrekkelijke, maar niet erg veeleisende muziek.