Marina Chiche: Après une lecture de Bach. Bach, J.S.: Solovioolsonate nr. 1in g BWV. 1001; Ysaÿe: Solovioolsonate nr. 4 op.27/4; Beffa: Après une lecture de Bach; Prokofiev: Solovioolsonate in D op. 115; Bach, J.S.: Partita voor soloviool nr. 2 in d BWV. 1004. Intrada 4498 (70). 2007

 

Het was een aardige gedachte van de Franse violiste om solowerken van de usual suspects Bach, Ysaÿe en Prokofiev onderling te verbinden door een werkje van de Franse componist Karol Beffa (1973) die het wel kort houdt  met zijn Après une lecture de Bach uit 2007, want het werkje duurt net geen vijf minuten.

Voor dit programma koos Marina Ciche, die op een Giuseppe Gagliano viool speelt een aardig uitgangspunt: ‘J’ai toujours été fascinée par les guides dans les musées. Ils vous montrent que vous êtes capable de cheminer avec une œuvre ‘.

Inderdaad gidst ze de luisteraar stilzwijgend, maar heel beeldend en stijlvol spelend langs een viertal meesterwerken uit de solovioolliteratuur, ze als het ware van binnenuit belichtend. Haar voordracht klinkt helder met soms straffe, soms poëtische trekken, maar steeds heel geëngageerd.

Neem niet de bekende sonates en de overbekende Partita van Bach als voorbeeld, maar de Solosonate van Prokofiev, waarin ze het karakter van elk deel raak treft, van het minst emotionele gebaar tot de grootste gebaren. Het driedelige werk heeft een bovenal zonnig en energiek karakter, hoewel her middelste paneel - een thema met vijf variaties - wat donkere momenten kent. Het werk is niet zo moeilijk uitvoerbaar, want de componist bedoelde aanvankelijk dat het moest worden gespeeld door een groep getalenteerde vioolstudenten. Wel, dat stadium is Marina Chiche ver te boven.