Mariam Batsashvili: Early transcriptions. Bach, J.S./Marcello: ‘Adagio’ uit hoboconcert nr. 3 in d BWV 974; ‘Chaconne’ uit Partita voor soloviool nr. 2 in d BWV 1004 (bew. Busoni); Liszt/Händel: ‘Sarabande’ en ‘Chaconne’ uit Almira S. 181; Mozart/Howard: Fantasie over motieven uit Le nozze di Figaro en Don Giovanni. 697, R. 660. Cobra 0056 (55’52”). 2016

8 november 2014 was de Georgische, in Duitsland levende Mariam Batsashvili winnares van het Utrechtse Liszt concours, een interview met haar voor de rubriek Uitvoerende Kunstenaars. Het was gezien haar grote kwaliteiten te hopen en te verwachten dat we meer van haar zouden horen op cd. Gelukkig is dat twee jaar later ook zo. De tijdens dat concours ongetwijfeld van haar gemaakte opnamen zijn nooit uitgebracht.

Voor dit debuut onder de titel Vroege transcripties keert ze even terug in de wereld van Liszt en niet met een voor de hand liggende operatranscriptie, maar met een nagenoeg onbekende bewerking van twee deeltjes uit Händels Singspiel Almira HWV. 1.

In het TV programma Podium Witteman stelde ze 4 december 2016 al de bewerking van het adagio uit Alessandro Marcello’s hoboconcert nr. 3 voor waarmee het recital begint.

Bewonderenswaardig is hoe ze op een moderne vleugel het barokkarakter pregnant en helder in stand houdt. Deze houding komt ook de Busoni bewerking van Bachs beroemde Chaconne ten goede. Deze klinkt spannend, uit een stuk Mooi worden de melodielijnen open gehouden en vervlochten; datzelfde is ook het geval bij de leuke Händel adaptaties waar de inmenging van Liszt duidelijk hoorbaar wordt gemaakt, maar niet in romantisch zwelgen ontaardt.

Maar in de Mozart operabewerkingen van Leslie Howard kan Batsashvili de expressieve teugels wat royaler loslaten en vormt de opgedirkte aria ‘Non più andrai’ een enthousiast stemmende afsluiting. Laten we hopen op meer van deze bescheiden, maar grote pianiste.