Ian Bostridge: Shakespeare songs. Finzi: Let us garlands bring op. 18; Byrd: Caleno custure me; Morley: It was a lover and his lass; O mistress mine; Wilson: Take, o take those lips away; Johnson: Where the bee sucks, there suck I; Full fathom five; Schubert: An Silvia op. 106/4, D. 891; Haydn: She never told her love H. XXVIa/34; Quilter: Come away, death uit Shakespeare songs op. 6; Gurney: Under the greenwood tree; Warlock: Pretty ring time; Sweet and twenty; Korngold: ‘Desdemona’s song’, ‘Come away, death’, ‘Adieu good man’s devil’ it Songs of the clown op. 29; Poulenc: Fancy FP. 174; Britten: Fancie; Tippett: Songs for Ariel nr. 1-3; Stravinsky: Songs from William Shakespeare nr. 1-3; Anon.: When that I was a tiny little boy. Met Antonio Pappano (p), Elizabeth Kenny (luit), Adam Walker (fl), Michel Collins (kl) en Lawrence Power(va). Warner 2564-6106639 (66’54”). 2016
Eind maart 2019 gaf mezzo Anne Sofie von Otter in Amsterdam een recital met liederen op tekst van Shakespeare. Dat bracht in herinnering dat het 23 april 2016 vierhonderd jaar geleden was dat de Engelse bard overleed. Dat is op allerlei manieren herdacht, maar voor muziekliefhebbers in het algemeen en cd verzamelaars in het bijzonder is deze opname van Ian Bostridge die bij deze gelegenheid verscheen belangrijk.
Muziek speelde een belangrijke rol in het oeuvre van Shakespeare; hij verwerkte wel meer dan zeventig liederen in zijn stukken. De meeste daarvan zijn verweven met het betreffende verhaal, maar sommige gingen een eigen leven leiden.
Bostridge imponeert meteen in het eerste lied ‘Come away, death’ van Finzi door vervuld van melancholie toch licht nonchalant te zijnen, waarbij Pappano hem vrij terughoudend begeleidt. Maar verder tovert hij alle nuance s van betekenis te voorschijn.
Het recital heeft een mooie opzet omdat Elizabethaanse luitliederen (prachtig begeleid door Elizabeth Kenny) leiden tot Schuberts (in het Engels gezongen) ‘An Silvia’ en vervolgens naar Quilter, Gurney en Warlock. Drie liederen van Korngold gaan vooraf aan het scherp contrasterende ‘Fancie’ van Poulenc en Britten. Tippetts Ariel liederen en drie liederen van Stravinsky, vroege composities waarin hij experimenteerde met abstracte toonreeksen, voltooien dit rijk gevarieerde eerbetoon.
Tot de hoogtepunten behoren ook het treffende ‘Wilgenlied’ van Desdemona (Korngold). Het is natuurlijk geen wonder dat de meeste van de in totaal 29 liederen van Engelse componisten zijn.
Eens te meer toont Bostridge zich een intelligente en sensitieve zanger en dirigent Pappano toont zich een uitstekende begeleider. Pas aan het slot, bij de liederen van Stravinsky, komen de drie andere instrumentalisten aan bod.