Lucretia Borgia. Festa: Basse danse La Spagna; van Ghizeghem: De tous blens plaine; Isaac: La spagna; Tromboncino: Cantava per sfogar; Anon.: Dindrindin; La dam d’Aragó; Folies de les Caterines; Agricola: Amor che sospirar; Milán: Pavana y gallarda; Festa: Ingiustissimo amor; Rofino: Un cavalier di Spagna; Desprez: Scaramella va alla guerra; Luppato: O trumphale diamante; Dalza: Pavana alla ferrarese; Tromboncino: Queste non son più lagrime; Anon.: Signora, un che v’adora; Dalza: ‘Calate alla spagnola’ uit Intavolatura di liuto; Arcadelt: Quand’io pens’ai martire; Anon.: Muchos van d’amor heridos; Dalza: Saltarello y piva; Niccoló: Senza te alta regina. Capella de ministres o.l.v. Carles Magraner. Capella de mininstres CDM 1946 (66’27”). 2018
Het leven van de in 1480 als dochter van paus Alexander VI en Vannozza dei Cattanei geboren Lucretia Borgia die gouverneur van Spoleto werd, nadat haar familie verschillende huwelijken aan diverse hoven voor had had geregeld met Giovanni Sforza, Alfonso van Aragon, de hertog van Bisceglie, de prins van Salerno en de hertog van Ferrara Alfonso 1 d’Este plus een verhouding met Pietro Bembo, een onecht kind had en waarvan één echtgenoot werd vermoord, is altijd omgeven geweest door verhalen, mythes en legendevorming. In 1519 overleed Lucretia na een tumultueus leven vrij jong op 29-jarige leeftijd.
De Borgia’s waren berucht in de Renaissance om hun corrupte gedrag en hun machtswellust. Maar tegenwoordig is men anders over haar gaan denken. De aristocrate moet een zeer ontwikkeld en kunstzinnig iemand zijn geweest die vooral in de danskunst uitblonk.
Op deze cd, die op dvd formaat is uitgegeven wordt aan de hand van 21 muziekstukjes van Costanzo Festa, Hayne van Ghizeghem, Heinrich Isaac, Bartolomeo Tromboncino, Alexander Agricola, Luis de Milán, Magistro Rofino, Josquin Desprez, Giorgio Luppato, Joan Ambrosio Dalza, Jacques Arcadelt en Niccolò getracht een beeld te geven van de context waarin haar leven zich afspeelde.
In enige stukken wordt ook gezongen en aan instrumentale kant zijn het in het kwintet van Magraner een paar fluiten, een vihuela de arco, een harp en slagwerk die het beeld beheersen. Het klinkt vrij intiem met een mooie ronde klank en het eindresultaat is bijzonder boeiend. Het kan zelfs los van Lucretia worden gezien als een mooi muzikaal tijdsbeeld van de periode rond 1500.