Alison Balsom: Seraph. MacMillan: Seraph; Takemitsu: Paths, In memoriam Witold Lutoslawski; Arutiunian: Trompetconcert in As; Anon/Balsom: Nobody knows; Zimmermann: Trompetconcert ’Nobody knows the trouble I see’. Met het BBC Schots symfonie orkest o.l.v. Lawrence Renes. EMI 678.590-2 (56’04”). 2011 

Onder de trompettistes neemt de Engelse Alison Balsom een vooraanstaande plaats in; deze wordt bevestigd door haar cd’s. Op deze wijdt ze zich aan moderne werken, twee soli van Takemitsu en haarzelf en een paar concertante composities.

Paths van Takemitsu is een dialoog voor solotrompet met afwisselend klanken uit de gestopte en ongestopte trompet. Samen met Tom Poster bewerkte Balsom de bekende negro spiritual uit Zimmermanns concert voor solotrompet, maar echte een solo is het niet, want Balsom begeleidt zichzelf minimaal op drie andere instrumenten.

Het lastigste is tot het laatst bewaard: het op de negro spiritual ‘Nobody knows de trouble I’ve seen’ gebaseerde, technisch en muzikaal zeer veeleisende Trompetconcert (eigenlijk een rapsodie) uit 1954 van Alois Zimmermann. Daar in komt het aan op een perfecte adembeheersing en het vermogen om subtiel, vloeiend en zangerig te spelen. Die test volbrengt ze zeer goed.

De titel van de cd is ontleend aan het werk dat James MacMillan in 2010 voor haar en strijkorkest schreef. Een pittoresk stuk waarin hij niet alleen bewust of onbewust het Trompetconcert van Haydn fout citeert, maar ook een prachtig sereen langzaam deel maakte, waarin de soliste naar eigen zeggen ‘glijdend als een zwaan over een spiegelend wateroppervlak beweegt’. Zelf zei ze daarover: ‘You have to look like you’re gliding along the surface effortlessly while underneath there’s all this frantic paddling is going on. The audience don’t need to know the mechanics, though’.

Van de in 2012 gestorven Armeense componist Alexander Arutiunian (eigenlijk Harutyunyan) klinkt het retorisch-virtuoze Trompetconcert uit 1950.

De begeleidingen zijn in goede handen bij Lawrence Renes (1970 van wie we al lang niets meer hebben vernomen, maar hij schijnt nu dirigent te zijn van de Bremer Philharmoniker) en het Schotse orkest.