AMARILLIS ENSEMBLE: PORTRAITS DE LA FOLIE

Amarillis ensemble o.l.v. Héloise Gaillard: Portraits de la folie. Keiser: Sinfonia Der lächerliche Printz; Campra: ‘Accourrez, hâtez vous’ uit Les fêtes vénitiennes; Destouches: ’Ne cesse point de m’enflammer’, ‘Aussitôt le bruit du tonnerre….Est-il un destin flus heureux’ uit Sémélé, ‘Abandonnons le soin du monde’, ’Gavotte en rondeau Souffrez que l’amour vous lie’ uit Le carnaval et la folie; Marais: ‘Descendez cher amant’ uit Sémélé; Purcell:   ‘Caprice in e; Heinichen: Concert in G S. 214; Purcell: ‘From silent shades’ uit Bess of Bedlam Z. 370, ‘From Rosy Bow’rs’ uit Don Quixote; Eccles: Ground in F; Händel: ‘Ah crudel, nel pianto mio’ HWV. 78; Rebel: ‘Air pour l’amour’ uit Les éléments. Met Stéphanie d’Oustrac (ms). Harmonia Mundi HMM 90.2646 (67’07”). 2019

Het begrip ‘Folie’ slaat allereerst op vormen van waanzijn in de zestiende en zeventiende eeuw die onder andere hun muzikale echo vonden in de hier opgenomen werken van Rheinhard Keiser (1674 - 1739), André Campra (1660 - 1744), André, kardinaal Destouches (1672 - 1749), Marin Marais (1656 -1728), Henry Purcell (1659 - 1695), Johann David Heinichen (1683 - 1729), George Friderich Händel (1685 - 1759), John Eccles (1668 - 1735) en Jean-Féry Rebel (1661 - 1747).

Het gaat om blijken van angst, afzondering, uitsluiting die een sociaal en moreel probleem vormden en veel kritiek opleverden. Het gaf librettisten en componisten veel mogelijkheden om dat in cantates en opera’s van componisten uit Frankrijk, Duitsland en Engeland tot uiting te brengen.

Stéphane d’Oustrac en het Amarillis ensemble laten dat mooi horen door allerlei facetten - liefde, vreugde, zorg wanhoop, lijden - te belichten. Het programma begint nog vrij onschuldig met de Ouverture van de komische opera Jodelet. Ook de charmante en verleidelijke vorm blijkt uit de aria van Campra. De geneugten van de liefde en de narigheid van jaloezie die kan eindigen met bliksem en donder worden bezongen in twee bijdragen uit Séméle. En zo voort……

Een aardig programma, dat vooral door het Franse ensemble van Heloise Gaillard wordt gevoed en bepaald. Mezzo Stéphanie d’Oustrac heeft alleen een overdreven vibrato en dat is een smetje op dit interessante programma.