Polina Osetinskaya: Lullabies. Respighi: ‘Notturno’ uit Pianostukken nr. 1-6; Chopin: Berceuse in Des op. 57; Shostakovitch: ‘Elegie’ (bew) uit Balletsuite nr. 3; Tchaikovsky: Wiegelied op. 16/1 (bew); Liszt: Wiegenlied S. 198; Debussy: ‘Jimbo’s lullaby’ uit Children’s corner; Silvestrov: Wiegenlied op. 2/1; ‘Benedictus’ uit Pianostukken Benedictus en Sanctus; Desyatnikov: Moskou, Wiegelied; Schumann: Schlummerlied op. 124/16. Quartz QTZ 2101 (51’35”). 2013

Men zou verwachten na elf wiegenliedjes of wiegenliedachtige pianowerken wel vredig te zijn ingeslapen, maar niets in minder het geval dankzij het expressief rijke, telkens stilistisch aangepast wisselde spel van de ooit als wonderkind begonnen Moskouse Polina Osetinskaya.

Haar lukt wat anders, namelijk dat de luisteraar fijn kan (weg)dromen bij deze deels bekende, deels ook onbekende negentiende- en begin twintigste eeuwse stukken van dominant Russische herkomst met een hoog bekorend aandeel. 

Soms blijkt het lonend om eens op zoek te gaan naar hier onbekende musici die mogelijk de moeite van een nadere kennismaking waard zijn omdat ze op een of andere manier een markante persoonlijkheid zijn. In het geval van Osetinskya blijkt dit beslist het geval te zijn. Op internet (met een vermelding in Wikipedia, een eigen website en een FB account is meer over haar te vinden.

Haar nog bescheiden discografie vermeldt nog cd’s met de 24 Préludes en de Pianosonate nr. 2 van Shostakovitch (Antrop ATR 05289) uit 2004 en een opname met Préludes van Rachmaninov en de pianosonate nr. 8 van Prokofiev.

Maar begin een kennismaking met deze niet alle na elkaar te beluisteren slaapliedjes.