Gwendolyn Masin: Origin. Falla: ‘Spaanse dans’ uit La vida breve; Bloch: Nigun; Lucács: Bartók impressies; Bartók: Roemeense dansen Sz. 68 nr.1-7; Ravel: Tzigane; Pièce en forme de Habanera; Sarasate: Zigeunerweisen op. 20; Kreisler: La Gitana; Dinico: Hora Staccato. Met Dorottya Ilosfay, Priyanka Ravanelli en Léa Valentin (v), Gábor Csonka, Roman Osechinski en Martin Moriarty (va), Patrick Moriarty (vc), Iván Sztanov (cb) en Miklós Lukács (cimbalom). Time Zone TZ 1169 (48’04”). 2016
De in Nederland geboren violiste Gwendolyn Masin heeft haar familiale wortels in Centraal- en Oost Europa. Ze is op vele muziekfronten actief als uitvoerend kunstenaar, pedagoge, publiciste, auteur van Michaela’s Music House, The Magic of the violin, een vioolmethode (Müller & Schade, 2009), grondlegger van het GAIA muziekfestival). Dit en meer is over haar te vinden op Wikipedia. Op I Tunes is Masin te horen in het meeste van het programma dat op deze cd staat plus een Solosonate van Ysaÿe en Dvoraks strijkkwartet nr. 12. Zeker is dat Masin op diverse fronten ondernemend en veelgevraagd is, maar gelukkig blijft ze primair een geslaagde, fantasievolle violiste.
En hoeveel aantrekkelijker is het om Masin als primus inter pares met een negental ook in muziek met een folkloristische achtergrond doorknede collega’s niet in mp3 download vorm te horen, maar via een heel goed klinkende, in Hongarije opgenomen tastbare cd met toelichting door de hoofdpersoon zelf.
Ze blijkt niet alleen gevoelig en geïnteresseerd in de Slavische tak van haar achtergrond via Bartók, Dinicu (in de bewerking van Heifetz) en de zelf met zijn cimbalom aanwezige Lukács, maar ook in de Frans/Spaanse tak met Falla, Sarasate en Ravel (in Pièce en forme de habanera schittert ze vrijwel alleen) en als zijweg in de Joodse van Bloch, met een tussenlanding bij Kreislers door zigeunermuziek geïnspireerde stuk. Gwendolyn Masin bespeelt een Lorenzo Carcassi uit 1761.
Er wordt in verschillende bezettingen verrassend gaaf en heel afwisselend gemusiceerd en de bewerkingen fungeren niet zozeer als vervreemdend, maar als ear-openers. Animo, toewijding, muzikaliteit en streven naar perfecte expressie zijn steeds vrijwel tastbaar. Jammer dat de pret binnen vijftig minuten over is, maar wie weet, komt er een Origin 2?