Elsa Dreisig: Miroirs: Operaaria’s. Gounod: Ô Dieu! Que de bijoux .. Ah! je ris de me voir si belle’ uit …. ; Massenet: ‘Dis-moi que je suis belle’ uit Thaïs; Puccini: ‘In quelle trine morbide’ uit Manon Lescaut; Massenet: ‘Allons! Il le faut… Adieu, notre petite table’ uit Manon; Steibelt: ‘Je vais donc usurper les droits de la nature… un pouvoir inconnu m’entraîne’ uit Roméo et Juliette; Gounod: ‘Dieu! Quel frisson court dans me veines!… Amour, ranime mon courage’ uit Roméo et Juliette; Rossini: ‘Una voce poco fa’ uit Il barbiere de Sevilla; Mozart: ‘Porgi amor’ uit Le nozze di Figaro KV. 492; Massenet: ‘ Celi dont la parole…. Il est doux il est bon’ uit Hérodiade; Strauss, R.: Slotscène ‘Ah! Tu n’as pas voulu’ uit Salome op. 54. Met het Nationaal orkest Montpellier Occitanie o.l.v. Michael Schønwandt. Erato 2956-3413-2 (70’16”). 2018
Als Edison winnares trad de 27-jarige Frans-Deense sopraan zondag 24 november 2019 op in het TV programma Podium Witteman, waar ze ‘Porgi amor’ uit Mozarts Le nozze di Figaro zong. Daarvoor zong ze op een eerder besproken uitgave met vocale- en koorwerken van Berlioz.
Maar hier horen we haar alleen in een programma waarin in het Frans en Italiaans gezongen karakterschetsen worden gegeven van de opera persoonlijkheden Juliette, een gravin, Manon, Marguérite, Thaîs, Rosina en Salome met al hun overeenkomsten en verschillen.
De opzet van het programma is heel aardig door telkens eenzelfde heldin door twee componisten te laten vertegenwoordigen. Manon door Massenet en Puccini, Juliette door Gounod en Steibelt. Rosina door Mozart en Rossini en Salome door Massenet en Strauss. De titel van deze uitgave laat zich ook eenvoudig verklaren, want zowel Marguérite als Thaîs kijken in de spiegel.
Geen moment staat de stem van deze lyrische sopraan onder druk, wat haar alle mogelijkheden biedt tot een vrije expressie. De zangeres weet moeiteloos en stralend, met veel begrip in korte tijd in de huid van deze personages te kruipen. Ze beschikt over een heel behoorlijke présence en een groot dramatisch talent om dat te brengen in dit Franse programma, waartoe we ook Rossini en de in het Frans gezongen Strauss mogen rekenen. Wel klinkt ‘Ach, du wolltest nicht deinen Mund küssen laßen’ wat vreemd in het Frans.
In vergelijking met de stralende zangeres klinkt het orkest wat bleek.