ABÉLARD, PIERRE (1079 – 1142): MINNAAR VAN HÉLOISE

De liefde van de vroege scholasticus Pierre Abélard (of Petrus Abaelardus) voor Héloise, de nicht van de kanselier Fulbert van Chartres is een op zichzelf staand brok wereldliteratuur geworden. In Abélards schriftelijk vastgelegde lijdensgeschiedenis die in de Middeleeuwse geschiedenis een verrassende voorloper is van de ‘moderne’ autobiografie zowel als in de briefwisseling tussen beide gelieven, speelt de muziek een belangrijke rol. De kalme horizon van de zielenrust wordt telkens weer verstoord door een aanspraak op strikt persoonlijk subjectivisme en de integratie daarvan in een Middeleeuwse visie op de wereld.

Jammer genoeg is van de liefdesliederen van dat paar niets meer bewaard gebleven, maar gelukkig hebben we nog zes voor het nonnenklooster van Héloise geschreven klaagliederen die ritmische voorbeelden vormen voor de moderne lyriek.

Selectieve discografie

Koorwerken. Theatre of voices en Pro Arte singers o.l.v. Paul Hillier. Harmonia Mundi HMU 90.7209.