PETTERSSON, ALLAN (1911 – 1980): GEPASSIONEERD SYMFONICUS

Pettersson was een leerling van Olsson en Blomdahl aan het conservatorium in Stockholm van 1930 tot 1939. Hij was altviolist in het Stockholms filharmonisch orkest van 1939 tot 1951, ging voor verdere studie naar Leibowitz en Honegger in Parijs. Terug in Zweden concentreerde hij zich op compositie, vooral van grootschalige, eendelige symfonieën in een gepassioneerde diatonische stijl. Hij bracht het in de periode van 1950 tot 1978 tot zestien stuks; vooral de erg menselijke zevende is dankzij de Mahlerinvloeden interessant. De zestiende (1979) heeft een belangrijke saxofoonsolo, ooit bedoeld voor de Amerikaanse saxofonist Frederik Hemke. Hij schreef tevens concerten (waarvan eentje voor zijn eigen instrument uit zijn laatste levensjaar), liederen en kamermuziek (waaronder zeven sonates voor 2 violen uit 1951 die de invloed van Bartók verraden).

Selectieve discografie

Symfonieën nr. 5 en 16. John-Edward Kelly met het omroeporkest Saarbrücken o.l.v. Alun Francis. CPO CPO 999.284-2.

Symfonieën nr. 7 en 11. Norrköping symfonie orkest o.l.v. Leif Segerstam. BIS CD 580.

Symfonieën nr. 8 en 10. Norrköping symfonie orkest o.l.v. Leif Segerstam. BIS CD 880.

Altvioolconcert; Symfonie nr. 5. Nobuko Imai met het Malmö symfonie orkest o.l.v. Moshe Atzmon. BIS CD 480.