WITT, FRIEDRICH (1770 – 1836): BEROEMD DANKZIJ JENA SYMFONIE

Ooit werd de Duitse cellist/componist Witt wereldberoemd dankzij zijn zogenaamde Jena symfonie omdat deze een tijdlang abusievelijk aan Beethoven was toegeschreven. Maar eerherstel kwam en het dient gezegd: zijn zesde symfonie, met de terecht ondertitel Turkse is een markant stuk uit 1808 met zijn aandeel Turkse instrumenten binnen de gangbare klassieke structuren. Het eerste deel is heel levendig, het langzame deel (zonder slagwerk) is lyrisch, het menuet rustiek en in de finale komt het Turkse aandeel weer tot leven. Het werk klinkt in het geheel inderdaad wel wat Beethoveniaans.

Voor de negende symfonie (1818) geldt hetzelfde, ook al ontbreken Turkse elementen. Luchtigheid heerst in het van klassieke charme vervulde fluitconcert (1806).

In het kwintet op. 5 is logisch genoeg veel te herkennen van de identieke werken van Mozart en Beethoven, maar de toets is wat lichter en het werk komt daardoor ook in de buurt van Hummel.

Selectieve discografie

Symfonieën nr. 6 Sinfonie turque en 9; Fluitconcert. Susanne Barner met het Hamburgs symfonie orkest o.l.v. Johannes Moesus. MDG 329.1299-2.

Kwintet voor piano en blazers. Anton Kuerti, James Campbell, James Mason, James Sommerville en James McKay. CBC MCVD 1137.