Argerich, Marta & friends 1982. ArtHaus 101671 (dvd, 57’51”). 1982 

Wat later, in 2003 voor het eerst (?) uitmondde in de door EMI trouw jaar voor jaar uitgebreid op cd gedocumenteerde kamermuziekfestivals rond Argerich, aanvankelijk in Lugano, daarna in Verbier heeft zijn basis in de ‘Münchense Klaviersommer’ die begin jaren tachtig enige malen werd georganiseerd. In 1981 voor het eerst rond Friedrich Gulda en andere pianosterren.

In 1982 domineerde Argerich met haar pianovrienden Nelson Freire en Nicolas Economou en met haar trouwe gezel, de cellist Mischai Maisky op een niet nader gespecificeerde datum en plaats (Herkulessaal? De Philharmonie Gasteig was nog niet klaar).

Het keurig verfilmde programma biedt achtereenvolgens:

Nelson Freire met Debussy’s Estampes, Chopins Nouvelle études nr. 25-27 op. posth. en het Scherzo nr. 2 in bes op. 31.

Daarna samen met Argerich in de Suite nr. 2 op. 17 van Rachmaninov en Ravels La valse voor 2 piano’s.

Na de quasi pauze is Nicolas Economou partner in Mozarts Sonate in D KV 383 vierhandig en tot slot treedt Maisky aan voor Schumanns 3 Fantasiestücke op. 73.

Alles keurig in beeld en klank gevat. Hooguit kun je vraagtekens plaatsen bij Freire’s opvatting van het Scherzo. Rachmaninov is haast routine, maar dan wel op het hoogste niveau omdat het blijkbaar een lievelingswerk van Argerich is, net als Ravels La valse. Stukken die ze eerder al – soms enige keren met andere partners – op cd vereeuwigde.

Het is altijd een groot genoegen om haar gedreven, virtuoos, stijlbewust aan de slag te zien en ook hier is dat genoegen ongedeeld en volkomen. Hooguit zullen muziekliefhebbers die minder gecharmeerd zijn van Maisky’s zelfbewuste optredens met een naar het overdreven gevoelvolle musiceren niet honderd procent gelukkig zijn, maar dat is zeker geen echte handicap.