Cecilia Bartoli: Live in Italy. Aria’s van Caccini: Tu ch’hai le penne, amore; Amarilli; Al fonte, al prato; Händel: Lascia ;a spina; Vivaldi: Agitata da due venti, Mozart: Oiseaux, si tous les ans; Voi che sapete uit Le nozze di Figaro; Schubert: La pastorella;, Viardot: Havanaise, Berlioz: Zaïde, Bellini: Malinconia, ninfa gentile, Donizetti: La conocchia; Me voglio fa ‘na casa, Rossini: Mi lagnerò tacendo; L’orpheline du Tyrol; Riedi al soglio; Canzonetta spagnuola, Montsalvatge: Canto negro , Bizet: Séguedille en Giordani: Caro mio ben. Met Sonatori de la Gioiosa Marca en Jean-Yves Thibaudet. Decca 074-104-9 (dvd 110’). 1998
Cecilia Bartoli: viva Vivaldi! Diverse fragmenten met Maria Grazia d’Alessio, Enrico Onofri, Marco Bianchi, Luca Pianca en Il giardino armonico o.l.v. Giovanni Antonini. ArtHaus 100.228 (dvd). 1999
Haydn: Symfonie nr. 92 in G Oxford; Berenice che fai H. XXIVa/10 en andere cantates. Met Concentus musicus, Wenen o.l.v. Nikolaus Harnoncourt. BBC Opus Arte OA 821D (dvd).
Mozart: Symfonie nr. 38 in D KV 504 Praagse; Aria’s Voi avete un cor fedele; Vado, ma dove? Oh Dei!; Giunse alfin il momento – Al desio di chi t’adora; Un moto di gioia mi sento; Bella mia fiamma, addio. Met Concentus musicus Wenen o.l.v. Nikolaus Harnoncourt. BBC Opus Arte OA 0820D (dvd-v, 113’). 2001
Van de verschillende dvd-v programma’s die van Bartoli in omloop zijn, is dit welhaast de leukste en mooiste. Dat komt voor een niet gering deel door de geweldige locatie: het beeldschone Teatro Olimpico in Vicenza dat een waar palladium decor vormt met bijvoorbeeld zijn onwaarschijnlijk geproportioneerde helden uit de wereld der antieken die blijkbaar goedkeurend, maar wel met een zekere Olympische onverschilligheid op het recital neerkijken.
Het gaat in wezen om een verfilmd optreden uit juni 1998, dat in cd vorm al verkrijgbaar was als Decca 455.981-2. Maar de toegevoegde waarde van het beeld is aanzienlijk. Om te beginnen bevat de dvd vijf liederen meer: twee van Schubert, eentje elk van Mozart, Donizetti en Rossini. Verder is het een blijvend genoegen om de zangeres niet alleen bezig te horen, maar ook bezig te zien, zeker wanneer ze in close-up niet haar kenmerkende nek- en kaakbewegingen maakt. Het is ook een weldaad te zien hoeveel energie en plezier ze investeert in haar voordracht. Het lijkt haast wel of elk item ter plekke wordt geïmproviseerd.Een aanvullend genoegen wordt gevormd door de begeleidende tekst van Anthony Stewart, die alleen wat ver gaat met zijn bewering dat hier een voorbeeld bij uitnemendheid wordt gegeven van wat bel canto hoort te zijn. Het enigszins overpresente geluid maakt nogal wat van Bartoli’s ademhaling hoorbaar en dat kan wat afbreuk doen aan de charme en het pathos van haar voordracht.Wie nu de smaak van Bartoli te pakken heeft gekregen, kan voorzichtig ook haar andere dvd’s proberen: vooral het geweldige Vivaldiprogramma op ArtHaus, maar ook het Mozartprogramma op BBC Opus Arte en het Haydnprogramma op idem.Iemand als Bartoli is met haar uitstraling en haar vocale kunnen altijd iemand waarnaar men met veel plezier en bewondering kijkt en luistert (zolang ze niet in close-up teveel merkwaardige bewegingen met haar hals en kin maakt). Hier is ze in het prachtige Teatro Olimpico uit Vicenza aanstekelijk muzikantesk bezig om vooral onbekende liederen prachtig met leven te vullen. De helden en goden uit de oudheid kijken goedkeurend toe. Thibaudet en de Sonatori zijn Bartoli’s voortreffelijke partners.