Brendel, Alfred: in portrait. Haydn: Pianosonate nr. 49 in cis H. XVI/36; Mozart: Pianosonate nr. 14 in c KV 457 KV 457; Schubert: Impromptu nr. 3 in ges D. 935; documentaire Man and mask van Emma Crichton-Miller en Mark Kidel. BBC Opus Arte OA 0811D (2 dvd-v’s, 16:9, geluid 2.0, regio 0). 1996 

De eerste dvd bevat een vermoedelijk aardig compleet recital dat Brendel in de akoestisch fijne zaal van Maltings, Snape gaf. De tweede geeft een (zelf)portret van de pianist, waarin hij nog wat Bach (BWV 639) en Schubert (sonate in A D. 959) speelt en Beethovens 2^e en 3^e pianoconcert repeteert met Simon Rattle en het Weens filharmonisch orkest.Brendel vertelt over zijn jeugd in Zagreb, zijn ouders, zijn studentenleven in Wenen, zijn kunstliefde en zijn belangstelling voor een bredere ideeënwereld. Hij ontvangt ons in zijn huis in Hampstead Zijn vriendelijkheid, ironie, humor, maar ook zijn brede culturele achtergrond en zijn wereldwijsheid komen voortdurend uit de verf. Ook aan enige zelfkritiek ontbreekt het niet (‘Mijn ouders waren onmuzikaal, ik was geen wonderkind, kon niet goed van blad lezen, ik ben ook geen virtuoos – het is een wonder dat ik het zo ver schopte’). Eén van zijn eerste herinneringen betreft het beluisteren van operetteplaten van Jan Kiepura op een opwind grammofoon om de gasten van zijn vaders hotel te vermaken. Later bezat zijn vader een bioscoop en trokken andere zaken zijn aandacht. Zijn eerste recital gaf hij in 1948 in Graz; hij concentreerde zich toen vooral op préludes en fuga’s, schreef een eigen pianosonate die eindigde met een dubbelfugaWe horen hem ook als begeleider van Matthias Goerne in Schubert, vertellend over primitieve kunst uit Nieuw Guinea, in een repetitie van Mozarts pianokwartet in Es met zijn cellospelende zoon Adrian. Hij draagt ook een paar eigen gedichten in het Duits voor. En steeds ervaren we dat nogal nadrukkelijke, intellectuele, duidelijk gearticuleerde maar ook weinig charme en spontaniteit verradende pianospel zoals we dat van zijn lp’s en cd’s kennen.De hele documentaire brengt ons wel nader tot een verder weinig publiciteit zoekende, interessante en veelzijdige persoonlijkheid; de nadere kennismaking verveelt beslist niet na één keer.