Gould, Glenn: Hereafter. Een documentaire van Bruno Monsaingeon. Ideale audience DVD9DM20 (dvd, 106’). 2005

Wie dacht dat langzamerhand alle geluid- en beeldmateriaal rond Glenn Gould wel is gepubliceerd, komt telkens bedrogen uit. Bruno Monsaingeon die over het Canadese fenomeen al de prachtige documentaire The alchemist maakte, vond in allerlei archieven nog nieuw materiaal dat de cultstatus van de wonderbaarlijke kunstenaar alleen nog maar verder ondersteunt. Eerlijk gezegd is het langzamerhand wel allemaal wat over the top met beelden van uit hun bol gaande idolate meiden uit Engeland, Zweden en Japan, een krankzinnige bijdrage van Natasja Goefina, een onderhoud van Lia Barbara met Goulds monument in Toronto en meer onzinnige blijken van heldenverering.

Gelukkig staan daar belangrijker, nog ongekende fragmenten tegenover. Bijvoorbeeld wanneer hij de eerste étude van Chopin speelt en brokken onbekende Weber en HIndemith. Het dwarse en excentrieke waren het handelsmerk van deze pianist, dat blijkt hier nog eens duidelijk. Deze film geeft in elk geval nog eens een duidelijke indruk van zijn wereldvreemde, haast autistische karakter, zonder veel blijken van menselijk gevoel buiten de studio. Hier wordt dat nog eens onderstreept zonder dat we veel nieuws leren. Dan kan ook haast niet meer. Een dvd voor onverzadigbare Gouldvereerders, of om een keertje te lenen, maar niet te kopen..