Europees concert 1993. Tchaikovsky: Fantasie ouverture Romeo en Julia; Mozart: Vioolconcert nr. 3 in G KV 216 (solist Frank Peter Zimmermann); Stravinsky: Sacre du printemps. Toegift: ‘Bloemenwals’ uit Tschaikovsky’s Notenkraker. Berlijns filharmonisch orkest o.l.v. Bernard Haitink. TDK DV-EUC93 (90’ + 28’, 4:3, geluid 2.0, 5. 1 en DTS 5.1, regio 0). 1993
Europees concert 1999. Chopin: Pianoconcert nr. 2 in f op. 21 (solist Emanuel Ax); Mozart: ‘Et incarnatus est’ uit Mis in c KV 428; Exultate jubilate KV 165/158a (soliste Christine Schäfer); Schumann: Symfonie nr. 1 in Bes op. 38. Berlijns filharmonisch orkest o.l.v. Bernard Haitink. TDK DV-ECCRA (113, 4:3, geluid 2.0, 5. 1 en DTS 5.1, regio 0). 1999
Bij de institutie van het jaarlijks telkens in een andere stad door het Berlijns filharmonisch orkest (dat hiertoe het initiatief nam) te verzorgen Europees Concert, dirigeerde Haitink tweemaal. In 1993 in de Londense Royal Albert hall, in 1999 in de Mariakerk in Krakau. De resultaten zijn wisselend. Op de eerste plaat komt Tschaikovsky’s Romeo en Julia er in een voldoende dramatische vertolking het beste af. De begeleiding van Mozarts vioolconcert is braaf en gedegen, maar wat bleekjes, zodat de aandacht vooral op de voortreffelijke solist wordt gericht. In Stravinsky’s Sacre is Haitink niet scherp en fel genoeg, al is het orkestspel als zodanig natuurlijk heel fraai. Het interieur van de Londense Albert Hall, bekend van de BBC Proms tv uitzendingen, is vertrouwd.
Filmisch veel mooier, sfeervoller en afwisselender is het rijk versierde binnenleven van de kerk in Krakau. Het concert begint met een mooi gave, maar wat aardgebonden verklanking van Mozarts Exultate jubilate waarin Schäfers coloratuursopraan schittert. Gek genoeg zingt ze in het misdeel later bij vlagen wat onzuiver. De orkestpartij in Chopins pianoconcert is heel mooi geslaagd, maar de anders vaak zo voortreffelijke Ax stelt wat teleur met een te terloopse, weinig initiatiefrijke invulling van de solopartij. Op zichzelf slaagde Schumanns Lentesymfonie heel mooi, al heeft Haitink die vroeger met het Concertgebouworkest op een cd frisser en levendiger gedaan. De dirigent maakt een ietwat vermoeide indruk en de geluidskwaliteit is niet ideaal als gevolg van de typische, niet makkelijk te temmen kerkakoestiek. Hier bestaat de toefgift uit een documentaire over het muziekleven in de mooie Poolse stad.