Pré, Jacqueline du: In portrait. Elgar: Celloconcert in e op. 85; Beethoven: Pianotrio nr. 5 in D op. 70/1. Met Pinchas Zukerman, Daniel Barenboim en het Philharmonia orkest o.l.v. Daniel Barenboim. BBC Opus Arte OACN 0902D (155’, 4:3, geluid 1.0 en 2.0, regio 0). 1967/1981
Jacqueline du Pré: Remembering. Filmportret van Christopher Nupen. Beethoven: Cellosonate nr. 3 in A op. 69; Pianotrio nr. 5 in D op. 70/1; Brahms: Cellosonate nr. 2 in F op. 99; Elgar: Celloconcert in e op. 85; Schubert: Pianokwintet in A D. 867 Forellenkwintet. Met Daniel Barenboim, Pinchas Zukerman, Zubin Mehta, orkest o.l.v. John Barbirolli en William Pleeth. EMI 599.728-9 (56’, 4:3, geluid 1.0, 2.0, regio 0). 1994
Filmmaker Nupen portretteerde de begaafde, tragisch (te) jong aan multiple sclerose overleden Engelse celliste voor het eerst in 1967 als 22-jarige voor een BBC TV programma. In 1981, nadat ze was overleden, actualiseerde hij het materiaal en intensiveerde zo bedoeld of onbedoeld de emotionele werking Ze vertelt over haar aanvankelijke muzikale indrukken via de radio toen ze voor het eerst een cello hoorde en nieuwsgierig was welk instrument ‘such noise’ maakte, ze herinnert zich haar eerste veel te grote instrument voor een vierjarige en hoe haar moeder die ook in het interview voorkomt de eerste stukjes voor haar schreef en die ze nog eens doorneemt. Dan haar studie bij haar ‘cello-daddy’ William Pleeth die blijkbaar meteen haar bijzondere gaven ontdekte. In een van de aardigste, geestigste fragmenten zien en horen we du Pré met Pleeth brokjes celloduetten van Offenbach spelen. Du Pré blijkt intussen ook niet beroerd piano te hebben gespeeld. Barbirolli herinnert zich haar van een auditie voor de ‘Suggia Gift’. Barenboim, haar latere echtgenoot vertelt van zijn eerste ontmoeting in Londen bij pianist Fou Ts' Ong thuis, toen ze elkaar nauwelijks begroetten, doch Brahms speelden.
Het ongeveer een half uur vergende profiel zit vol met dergelijke mooie details en mondt uit in een volledige uitvoering van Elgars celloconcert met Barenboim als dirigent (helaas niet met Barbirolli met wie ze dat werk in 1965 nog mooier had vastgelegd op EMI 555.527-2, 562.886-2).
Daarnaast is er in de eerste plaats een volledige uitvoering van Beethovens Geister Trio die in 1970 werd vastgelegd in de sfeervolle omgeving van St. John’s Smith Square met Barenboim en Pinchas Zukerman. En last but not least brokjes materiaal die een goed inzicht geven in de spontane samenwerking met diverse muziekvrienden en collega’s (waaronder Vladimir Ashkenazy), zoals Itzhak Perlman en dirigent Zubin Mehta die de contrabas hanteert in Schuberts Forellenkwintet.
In 1981 actualiseerde Nupen het materiaal en voegde – in kleur – een 10 minuten durende inleiding toe aan het oude zwart/wit materiaal. Interessant daar is een fragment met Moray Welsh die door Du Pré wordt gecoached in datzelfde concert van Elgar.
De EMI dvd-v is een derde actualisering van Nupens film ter ere van de vijftigste verjaardag van de celliste. Hij bevat veel overlappend materiaal en laat opnieuw zien hoe onder vrienden geanimeerd muziek werd gemaakt. Helaas is geen van de muziekwerken volledig aanwezig maar worden als extra wel brokken uit Beethovens derde cellosonate en Brahms’ tweede cellosonate getoond.
Dit is typisch zo’n ontroering wekkende, maar allerminst sentimenteel aandoende documentaire waar grote behoefte aan bestaat. Er schijnt overigens nog een derde dvd-v van Du Pré in omloop te zijn.