Krystian Zimmerman: Chopin: Scherzo nr. 2 in bes op. 31; Nocturne nr. 5 in Fis op. 15/2; De 4 Ballades; Fantaisie in f op. 49; Barcarolle in Fis op. 60; Schubert: De 4 Impromptu’s D. 899. DG 073-4449 (103’). 1987 

Hier geeft Krystian Zimerman als het ware een privërecital in de Weense Villa Rosenhügel zonder afleiding door publiek, applaus en andere stooreffecten, maar met voldoende pauzes tussen de gespeelde werken. Alles volkomen natuurlijk met slechts een paar stereotype cameraregistraties vastgelegd die wat de close-ups betreft beter dan een ideale plaats in de zaal met een toneelkijkertje ’s pianisten vaardige vingers en diens geconcentreerde gelaatsuitdrukking tonen. Zonder dat microfoons in beeld zijn, is ook de geluidskwaliteit prachtig. Een over de hele linie geslaagde onderneming met de ervaren Humphrey Burton en Horant Hohlfeld als videoproducers en de niet minder gelouterde Klaus Hiemann als audioproducent aan het roer waarvan het vreemd is dat we er zolang (na 1987) op hebben moeten wachten.

Voor zijn bewonderaars komt dit prachtige recital zeker niet als een verrassing. Wie hem in de zaal tijdens concerten en recitals heeft gevolgd en wie zijn eerdere DG cd’s kent – bijvoorbeeld Chopins Ballades op 423.090-2 en de Schubert Impromptu’s op 423.612-2 – krijgt daar hier het beeld bij. Alle waardering ook voor de inleiding ‘The art of Krystian Zimerman’ van Jeremy Siepmann die tot slot zegt dat dit recital een goudmijn is van pianospel.