Abrahamsen: Sneeuwkoningin, De. Barbara Hannigan (s., Gerda), Rachel Wilson (Kay, grootmoeder), Katarina Dalayman (Sneeuwkoningin, oude vrouw), Peter Rose (rendier, klok) e.a.  met het Ensemble van de Beierse Staatsopera o.l.v. Cornelius Meister. Bayerische Staatsoper Recordings BSOREC 1002 (dvd, 1u. 56’00”). 2020

 

Voor een Deense componist als Hans Abrahamsen die al een mooi stuk voor klein instrumentaal ensemble met de titel ‘Schnee’ heeft gecomponeerd, moet het aantrekkelijk zijn geweest om ook een opera te baseren op het sprookje ‘Snedronningen’ van zijn landgenoot Hans Christian Andersen te componeren. Hij voegde de daad bij het woord en werkte daar van 2014 tot 2018 aan.

Andersens ‘sprookje in zeven verhalen’ is een van zijn langste en ingewikkeldste sprookjes. Het gaat over de pogingen van het meisje Gerda om haar enigszins van haar vervreemde en door de sneeuwkoningin betoverde vriendje Kay dat is ontvoerd naar een ijspaleis in het verre noorden te bevrijden. Tijdens een lange zoektocht vindt ze hem te midden van sneeuw en ijs. Met het huilen van Gerda verdwijnen de ijssplinters uit Kay’s hart en wordt het tweetal rijp gemaakt voor volwassenheid.

Abrahamsen en zijn librettist Henrik Engelbrecht geven het verhaal treffend gestalte en maken de drie figuren - de Sneeuwkoningin, het rendier en de klok – tot universele wezens.

In deze productie uit München is goed rekening gehouden met de achtergronden van het werk, de redenen van Gerda, het tijdsverloop, de wisselende jaargetijden, de symboliek van rozen waarin in het libretto voortdurend wordt verwezen.

De muziek van Abrahamsen met zijn geleidelijke overgangen en subtiele herhalingen verleent de tekst lichtheid en diepgang.

Barbara Hannigan blinkt uit als Gerda en ze wordt omringd door een stel heel goede zangers en een orkest onder Cornelius Meister dat het geheel extra boeiend en geloofwaardig maakt. Andreas Kriegenburg droeg daaraan het zijne bij als regisseur van dit verhaal voor volwassenen: een interessant, huidig werk voor muziektheater.