Adam: Giselle. Alessandra Ferri, Massimo Murru, Maurizio Vanadia en Myrtha Seabra met het Ensemble van het Ballet van La Scala, Milaan o.l.v. Paul Connely. Choreografie: Patrice Bart. ArtHaus 100.061 (dvd 1u. 56’). 1996
Veel sprookjesmateriaal kunnen we parallel in de opera en bij het ballet terugvinden. Maar niet al die vormen zijn even geliefd. Assepoester bijvoorbeeld zien en horen we liever als La Cenerentola van Rossini dan als ballet van Prokofiev. In een ander geval is het echter de opera niet gelukt om de show van het ballet te stelen. Dat geldt bijvoorbeeld voor Puccini’s Le villi dat het als bitterzoete liefdegeschiedenis veel beter doet in Adam’s Giselle.
Het gegeven gaat terug tot tot Heine’s De l’Allemagne en vertelt over de Wilis, meisjes die vóór hun trouwdag waren gestorven om ’s nachts in hun bruidsgewaad uit hun graven te komen en tot het aanbreken van de dag dansten. De legende houdt verder in dat iedere man die in het bos wordt aangetroffen tijdens het dansen van die Wilis wordt gedoemd om mee te dansen totdat hij van uitputting dood neervalt.
Gautier creëerde destijds het ‘fantastische ballet in twee bedrijven’ dat oorspronkelijk Giselle ou les Willis heette voor de opkomende dans-ster Carlotta Grisi, die het zo beminde, maar dieptreurige meisje uitbeeldde, later boekte vooral Pavlova er succes mee.
De populariteit van het werk wordt goed geïllustreerd door het grote aantal opnamen daarvan. Een der mooiste daarvan komt uit de Scala van het niet te onderschatten goede balletensemble daar. In deze Milanese opvoering wordt van de geheel eigen dansers bezetting zonder gasten van buiten gebruik gemaakt. Alessandra Ferri weet in alle eenvoud te ontroeren in de titelrol en ze vond een ideale partner in de krachtige Albrecht van Massimo Murru. Maurizio Vanadia maakt van de ondankbare Hilarionrol wat ervan te maken is en Isabel Seabra is een superieure Myrtha. De choreografie van Patrice Bart steunt op de uitstekende vroegere van Jean Coralli en Jules Perrot, de decors en kostuums zijn naar het voorbeeld van de originelen van Alexandre Benois door Angelo Sala gemaakt en de videoregistratie werd duidelijk en onopdringerig door Alexandre Tarta verzorgd. Zo ontstond een der beste presentaties van dit romantische ballet.