Beethoven: Ouverture Die Ruinen von Athen op. 113; Pianoconcert nr. 5 in Es op. 73; Rimsky Korsakov: Scheherazade op. 35; Chopin: Étude in F op. 10/8; Dvorak: Slavische dans in As op. 46/3. Yefim Bronfman met het Concertgebouworkest o.l.v. Andris Nelsons. C Major 710108 (dvd, 1u 50’). 2011

Tijdens het Luzern Festival 2011 trad het Concertgebouworkest tweemaal op. Dit is een reportage van de eerste avond, 5 september. Het op de tweede, meteen daarop volgende avond gespeelde programma met als hoofdschotel Symfonie nr. 8 van Shostakovitch is eveneens voorhanden op C Major 709908.

Tot de dingen die meteen opvallen aan deze uitgave behoren de voortreffelijke beeld- en geluidskwaliteit. Het beeld in HD vorm is gestoken scherp en prachtig van kleurnuancen, met een optimale geluidsregistratie weten de opnamemensen daar al jaren goed raad. Fijn is ook dat de dynamische contrasten, die zo vaak vervagen in een soort forte eenheidsworst met hoorbaar (door een automaat?) teruggeregelde pieken hier intact zijn binnen zekere onvermijdelijke huiskamergrenzen.

Een leuk contrast is ook dat de voortreffelijke Letse gastdirigent Nelsons (1978), vaste dirigent van het Birmingham symfonie orkest, in quasi vrijetijdskleding optreedt, terwijl het orkest braaf in avondjurk en smoking zit. Overigens trad die eerste avond een niet alleen groter, maar ook deels anders samengesteld ensemble aan (let op fluit en hobo, aanvoerder cellisten, om maar een paar voorbeelden te geven).  Waardering wekt dat het ensemble vóór de pauze in Beethoven kleiner van omvang was (op basis van 6 contrabassen) dan erna (met 8).

De weinig gehoorde ouverture vormt een feestelijk begin om goed in de stemming te komen.

Rond solist Yefim Bronfman was het wat stil geworden, maar gelukkig kon hij hier zijn geweldige capaciteiten ontplooien. Het is mooi hem vaak op de vingers te kunnen kijken, vooral bij de realisatie van de vele trillers. Hij nuanceert verder mooi en houdt zijn aandeel kraakhelder; het enthousiaste publiek wordt beloond met een Chopinétude.

Overigens had hij deze Beethoven al eens met Zinman in Zürich op cd laten vastleggen (Arte Nova 82876-82585-2), maar deze is welsprekender. De enige serieuze dvd concurrentie komt van Barenboim/Abbado uit Berlijn (TDK DV EUC 94), Glenn Gould vormt slechts een voetnoot in dit stuk op Ideal DVD 9DM20).

Voor Scheherazade treedt een grotere bezetting met de gangbare 8 contrabassen en de overige strijkers navenant aan. Hoezeer Rimsky het hoofdthema uit zijn sprookjesbeeld ook telkens anders inkleurt, het blijft boeien in deze zeer romantische, expressieve uitvoering. Als vrolijke toegift werd nog een tintelende Slavisch dans van Dvorak uitgevoerd.

In de aftiteling hadden wel concertmeester Vesko Eschkenazy voor zijn belangrijke solorol en celliste Sophie Adam met ook een bovennormaal aandeel in Rimsky mogen worden genoemd. Verder alle lof voor een in ieder opzicht geslaagd geheel.