Charpentier, M.A.: David et Jonathas H. 490. Pascal Charbonneau (t., David), Ana Quintans (s., Jonathas), Neal Davies (b., Saul), Frédéric Caton   (bs., Achis), Dominique Visse (ct., La pythonisse) e.a. met Les arts florissants o.l.v. William Christie. Bel Air BAC 093 (dvd 2 u.10’02”). 2013

Naast Medée behoort de tegenwoordig nog slechts zelden opgevoerde bijbelse opera David et Jonathas van Marc Antoine Charpentier (1643 - 1704) op libretto van Paule Bretonneau uit 1688 tot zijn belangrijkste werken voor het muziektheater. Met deze lyrische tragedie ontwikkelde de componist een jaar na de dood van Lully boven de religieuze dimensie uit een geschiedenis van mannenvriendschap en de verboden liefde tussen David en Jonathan. 

Liefst had hij beide hoofdrollen willen zingen door een oudere en een jongere jongen, maar dat is in Frankrijk door de wetgeving verboden, dus koos hij een haute-contre tenor als David en een sopraan als Jonathas.

Des te opvallender is dat het werk niet voor het Franse hof, maar voor een jezuïetencollege werd geschreven, waardoor het stuk een andere vorm heeft dan de meeste opera’s uit die tijd.

Christie voerde het werk in 2012 op tijdens het Aix-en-Provence festival en hier zien we een reprise in Zürich van een jaar later.

Alle solisten dragen bij aan een voortreffelijke realisatie, de hoofdrolspelers in het bijzonder, al heeft Ana Quintans als Jonathas een vrij kleine rol. De instrumentale begeleiding is ook bijna feilloos.

De muziek klinkt heel sensueel waardoor de zuivere liefde tussen David en Jonathas homo-erotisch getint wordt.

Regisseur Andreas Homoki richt zich vooral op het psychologisch aspect van de verhinderde liefdesgeschiedenis die zich in een strak houten decor in helaas moderne kostumering afspeelt en zo weinig bijdraagt aan de intensivering van het drama.Daarom valt meer te zeggen voor de Australische cd opname van Anthony Walker (ABC 476.3691) uit 2008.