Gazzaniga: Don Giovanni. Roberto Iuliano, Linda Campanella, Cristina Mantese, Valentina Molinari, Maurizio Leoni, Giorgio Trucco, Alberto Rota e.a. met het Ensemble van het Gaetano Donizetti Theater, Bergamo o.l.v. Pierangelo Pelucchi. Bongiovanni AB 20002 (dvd, 130’). 2005

Of het puur toeval is dat zowel Mozart als Giuseppe Gazzaniga (1743-1818) in 1787 kort na elkaar op de proppen kwamen met een Don Giovanni, bij de Italiaan voorzien van de toevoeging Tenorio o sia il convitato di pietra en bondig samengevat in één akte?

Alleen dat al maakt duidelijk dat beide componisten andere librettisten hadden: Mozart kon profiteren van de grote Da Ponte, terwijl Gazzaniga het moest doen met een mindere god als Giovanni Bdertati. Logisch dat de beide werken totaal verschillend en eigen onvergelijkbaar zijn.

Bij Gazzaniga gaat het om een handeling-binnen-een-handeling voor het Carnaval in Venetië en is eerder frivool dan tragikomisch van aard. De handelende personen zijn goeddeels dezelfden in beide werken, al heet Zerlina hier Maturina en Leporello treffen we als Pasquariello aan.

Hoe stereotiep de karaktertekening bij Gazzaniga ook is, passend binnen een uitgesproken buffo sfeer en hoeveel simpeler zijn uitwerking (ook orkestraal) is, er valt best te genieten van dit werk in deze productie waarin het werk als commedia dell’arte is vormgegeven.

De uitvoering heeft ongeveer het niveau van wat men in een provinciaal theater mag verwachten. Zwakke punten zijn er nauwelijks, echt sterke echter ook nauwelijks. Natuurlijk is er ook een bonus met fragmenten uit de voorbereidingen en een half uur lange inleiding van de dirigent.

Wie het werk op cd wil horen, kan terecht bij een radio-opname uit  1990 uit München, gedirigeerd door Stefan Soltesz (Orfeo C 214902).