Händel: The Messiah. Sylvia McNair (sopraan), Anne Sofie von Otter (mezzosopraan), Michael Chance (altus), Jerry Hadley (tenor), Robert Lloyd (bas) met koor en orkest van de Academy of St. Martin-in-the-Fields o.l.v. Neville Marriner. Philips 070-432-9 (dvd, 134 +22’, 4:3, geluid 2.0, DTS 5.1, regio 1-6). 1992

In pure geluids cd vorm is Marriners uitvoering al jaren bekend sinds deze in 1992 werd gemaakt in een poging om de omstandigheden van de Londense première uit 1743 zo goed mogelijk na te bootsen. De winst- en verliesrekening komt ongeveer neutraal uit, maar het zichtbaar en klinkend resultaat vertoont een hoge mate aan consistentie en homogeniteit dankzij zijn directie. Zijn motorische ‘barokdrive’ tempi in de koren doet niet erg authentiek aan, maar met het vrij kleine, professionele koor worden wel kleine wonderen van nuance en lichtheid bereikt. Van Michael Chance’s stemgeluid moet men houden, maar verder is het solistenkwartet uitstekend met haast vanzelfsprekend Von Otter heel fraai en ontroerend in ‘He was despised’. Video alternatieven op dit formaat bestaan (nog) niet van het werk (Castle had ooit een vhs tape opname van Pinnocks vertolking en er was een laserdisc van Hogwoods dito van de National Video Corp.). Pluspunt is dat Philips tot de weinige dvd-v producenten behoort die in het tekstboek een drietalige toelichting plus de volledige gezongen tekst opneemt. Alle waardering!

Het oratorium is aangevuld met een 22 minuten durende inleidende film onder de titel For ever and ever waaraan de dirigent en Harold Robbins Landon meerwerken. Wie dat wil en kan heeft de mogelijkheid het geheel in surround sound te beluisteren. Ongeacht de mérites daarvan (of juist de bezwaren ertegen) ontstaat wel een discrepantie tussen het kamervullende ruimtelijke geluid en het kleine tweedimensionale beeld.