Mahler: Symfonie nr. 8 in Es. Ricarda Merbeth, Juliane Banse, Anna Lucia Richter (s), Sara Mingardo (a), Mihoko Fujimara (ms), Andreas Schager (t), Peter Mattei (b) en Samuel Youn (bs) met het Koor van de Beierse omroep, het Lets omroepkoor, Orfeón Donostiarra, het Tölzer jongenskoor en het Luzern Festival orkest o.l.v. Riccardo Chailly. Accentus ACC 20390 (dvd, 1u. 32’56”). 2016
Over de mate van publieksvriendelijkheid van Mahlers Sinfonie der Tausend valt te twisten. Zeker is wel dat de muzikale taal niet zo snel verwarring of frustratie en ongepast emotionele reacties oproept als sommige voorgaande symfonieën deden. De grootse gebaren van dit werk passen bij Mahler. Toch is een combinatie van toonzettingen van de Latijnse hymne Veni, creator spiritus uit het eerste deel en een scène uit Goethes’s Faust in het tweede deel in een symfonie typisch zo’n eigenzinnige tegenstelling die alleen een Mahler met zijn allesomvattende visie op kunst durfde te ondernemen.
De Münchense première van de Achtste onder leiding van de componist 12 september 1910 waaraan meer dan vierhonderd musici deelnamen, minder dan een jaar voor zijn dood, was misschien wel zijn grootste openbare triomf.
Dit is de derde opname die Riccardo Chailly van dit werk maakte. De eerste werd in 2000 in Amsterdam gemaakt en verscheen op cd (Decca 467.314-2, 2 cd’s), de tweede kwam in 2011 uit Leipzig (Accentus ACC 20222) en was net als nr. 3 op dvd.
In 2015 volgde Chailly Claudio Abbado op als muziekdirecteur van het Luzern Festival en vrijwel direct plaatste hij het werk opnieuw op het programma als eerbetoon aan zijn voorganger. Die had hij in de jaren zeventig gediend als assistent aan de Scala in Milaan. In Luzern erfde hij een ensemble dat was geschapen naar het voorbeeld van zijn mentor en dat daar al een eigen Mahlertraditie had gevormd. Het werk werd daar in 2016 meteen tijdens het openingsconcert gespeeld en men voelt de ervaring die de dirigent ermee heeft. Hij behandelt de Veni creator spiritus hymne op vrij afgemeten manier als een meer dan overtuigend voorspel voor de slotscène uit Goethe’s Faust. Daarin besteedt hij zijn volle aandacht aan de totale textuur en behandelt hij het toenemende drama met veel inzicht.
Het orkestspel klinkt glorieus, de inbreng van de gemengde koren straalt iets van autoriteit uit en er is een fijn solistenteam, waarin de sopraan Juliane Banse, de alt Sara Mingardo en de tenor Andreas Schager de uitblinkers zijn. Zo kwam een indrukwekkend document tot stand. Er is minder uiterlijke emotionaliteit dan bij Bernstein (DG 073-409-1) en Tennstedt (EMI 367.743-9), het algehele niveau is beter dan bij Dudamel (DG 073-4884); ook Paavo Järvi (C Major 72950-8) haalt dit niveau niet helemaal.
Zodat dit tot slot niet alleen met een kleine marge Chailly’s mooiste versie is, maar ook een van de top dvd producties.