Mozart: Così fan tutte KV. 588. Elsa Dreisig (s., Fiordigini), Marianna Crebassa (s., Dorabella), Lea Desandre (s., Despina), André Schün (bs., Guglielmo), Bogdan Volkov (t., Ferrando), Johannes Martin Kränzle (bs., Don Alfonso) met het Ensemble van de Weense Staatsopera o.l.v. Joana Mallwitz. Erato 2950-5032-0 (dvd, 2u. 26’00”). 2020
Er bestaat slechts weinig achtergrondinformatie over de derde en laatste komedie van Mozart en Da Ponte. Het gaat om een geraffineerde oefening in klucht, onderbouwd door de Verlichtingsfilosofie waarin de cynische Don Alfonso wedt met twee soldaten over de trouw van hun verloofdes en hen aanmoedigt om zich te vermommen en de verloofde van de ander te veroveren.
Het libretto van Da Ponte zit knap in elkaar. Er is een basaal verschil tussen hoe Mozart en Da Ponte de situatie van de beide jonge paren zagen. In de tekst worden ze met elegant komische ironie heel doeltreffend behandeld. De muziek, echter, varieert van een heerlijke parodie op de opera seria tot enkele van de meest gepassioneerde uitingen die Mozart ooit heeft geschreven. Als gevolg blijft het einde in eeuwige nevelen gehuld. Zullen de geliefden naar hun oorspronkelijke partners terugkeren?
Om die reden is deze opera uit 1790 (met ondertitel ‘ossia la scuola degli amanti’) onder zijn welluidende onverstoorde mediterrane oppervlak misschien wel een heel wrede in zijn soort. Geen andere opera profiteert ook meer van een grote verscheidenheid aan interpretaties.
Deze dvd is te danken aan het Salzburg festival 2020 waar onder pandemische omstandigheden het honderdjarige bestaan werd gevierd met juist deze opera.
Christoph Loy voerde de regie en Joana Mallwitz was de dirigent. Inn de Duitse pers werd de voorstelling gevierd als ‘De beste Mozartopera sinds jaren’.
De solisten, sopraan Elsa Dreisig en de mezzo-sopranen Marianne Crebassa and Lea Desandre werden zeer geprezen. Ze werden vergezeld door de tenor Bogdan Volkov en de baritons Andrè Schuen en Johannes Martin Kränzle in een ensemble dat met zijn onderlinge balans, harmonie en dramatische geloofwaardigheid een hoog niveau had. De jonge Duitse dirigente Joana Mallwitz (1986) leidde het geheel met bekwame handen en ze zorgt voor de juiste soort impact.
In hoeverre de naar het heden vertaalde kostuums van Barbara Drosihn puristen dwarszitten, is bij zoveel zwier en sprankeling geen probleem voor me. Anders zijn er altijd nog de dvd’s met een opvoering uit Glyndebourne o.l.v. Iván Fischer (Opus Arte OA 0970 D) uit 2006 en Adám Fischer uit Salzburg, maar dan uit 2009 (Euro Arts 2072538).