Prokofiev: Semyon Kotko op. 81. Viktor Lutsiuk (t., Semyon Kotko), Lyubov Sokolova (ms., Semyons moeder), Vavara Solovyova (ms., Fosya), Yevgeny Nikitin (bs., Remeniuk), Gennady Bezzuvbenkov (bs., Tkachenko), Nadezha Vassileva (ms.,  Khivrya), Tatiana Pavlovskaya (s., Sofya), Roman Burdenko ((b., Tsaryov), Olga Sergeeva (s., Lyubka), Stanislav Leontyev (t., Mikola), Andre Popov (t., Klembovsky), Yuri Lapev (b., Von Wierhof), Vitaly Yankovsky (bs., Oostenrijkse sergeant), Vladimir Zhivopistev (t., Oostenrijkse tolk) met het Ensemble van het Mariinsky theater o.l.v. Valery Gergiev. Mariinsky MAR 0592 (dvd, 2u. 28”). 2014

Over deze opera is al wat uitgebreider bericht in de bespreking van Gergievs Philips cd opname uit 1999. In 2014 voerde hij het werk opnieuw uit, zelfs nog met deels dezelfde bezetting, maar ditmaal werd het in beeld en geluid vastgelegd,

Semyon Kotko was de vijfde van Prokofievs achtste opera en de eerste op een Sovjet thema. Het werk ontstond in 1939 tijdens de hoogtijdagen van Stalins ‘zuiveringen’. Het is gebaseerd op de verschrikkelijk schaamteloos propagandistische novelle Ik ben de zoon van de werkende klasse van Valentin Katayev, maar zelfs dat verhinderde niet dat de componist in moeilijkheden kwam.

Het verhaal speelt tijdens de verwarrende periode van de revolutie in 1917 toen de Bolsjewisten hun gezag probeerden te vestigen onder de tegenstand van de Oekraïnse Haydamaka, die samenspanden met het Duitse leger.  

Toen het werk in 1940 in première ging, had Stalin intussen een pact met de Duitsers gesloten en werden De Duitse rollen in de opera vervangen door Oostenrijkse.

De verfilming is niet ideaal geslaagd met zijn talrijke nodeloze close-ups. Maar de opvoering als zodanig is net als destijds zeer geslaagd. Viktor Lutsiuk is nog steeds een lichte, innemende Semyon en ditmaal is Olga Sergeeva de ideale, hoogst sympathieke Lyubka. Aan het eind van de derde akte zorgt ze voor een hoogtepunt. Evgeny Nikitin is een pakkende Remeniuk, de leider van de plaatselijke Sovjets. Gennady Bezzubenkov maakt een boosaardige koelak van Tkachenko en Tatiana Pavlovskaya speelt beminnelijk zijn dappere dochter Sojya. Tenslotte horen we Vavara Solovyova als een sympathieke zus van Semyon.

Er is waarschijnlijk momenteel niemand die een steviger greep op deze opera heeft dan Gergiev en dat moet als aanbeveling genoeg zijn.