Puccini: La fanciulla del west. Eva-Maria Westbroek, Lucio Gallo en Zoran Todorovitch met het Koor van de Nederlandse Opera en het Nederlands filharmonisch orkest o.l.v. Carlo Rizzi. Opus Arte OA 1039D (dvd, 159'). 2009
Bonus dvd: De Nederlandse Opera, a world class company met korte fragmenten uit 14 eerdere, ook op dvd verschenen producties. Opus Arte OA 1047D (65')
In deze opera van Puccini wordt de driehoeksverhouding geschilderd tussen Minnie, de saloon eigenares, Jack Rance (sheriff) en Dick Johnson (alias Ramirez, bandidtenleider) met op de achtergrond de hele, vooral manlijke gemeenschap van het begin negentiende eeuwse goudzoekersstadje.
De muziek is uitstekend ontwikkeld in Puccini's naadloze lyrische stijl, waarbij de aria's moeiteloos voortkomen uit de totaaltextuur om er even later even gemakkelijk weer in te verdwijnen. De vocale kleuren van de solisten zijn streng gepolariseerd tegenover de rest van de bezetting die op een travestiet na alleen uit mannen bestaat. De partituur wemelt van de robuuste melodieën, maar munt ook uit door een subtiele orkestratie. Hier toonde de componist een nieuw gezicht. Opvallend is zijn fascinatie voor de hele toonreeks.
Eva-Maria Westbroek is in dit melodrama fraai te zien en te horen in een van haar glansrollen tot nu toe. Ze zet een mooie, geloofwaardige en krachtige Minnie met uitgesproken karakter neer met hooguit een klein manco in haar hoogste register; Gallo maakt helaas als sheriff een wat afgezongen indruk, maar Todorovitch ontpopt zich als uitstekende viriele rivaal en aanbidder van de pittige jonge vrouw en Rizzi dirigeert met veel begrip voor het idioom, maar nogal strak waarbij het orkest hem goed volgt.
Over de aankleding met haast een teveel aan eenvormige zwartleren jassen (en onderscheidend rood voor Minnie) van het team Lehnhoff, Bauer en Schmidt-Futterer kan men gedeelde meningen huldigen, effectief is het wel. Lehnhoff kon blijkbaar weer niet de verleiding weerstaan om het werk te actualiseren. De opera speelt in een verloederde Amerikaanse achterbuurt, omgeven door een autokerkhof. Minnie woont in een trailer met een Mariabeeld op de tv. Toespelingen op de bankencrisis schemeren door en het is duidelijk dat Minnie maar al te graag aan dat wereldje wil ontvluchten. Het realistische gehalte van de opvoering kan men snel testen aan de hand van de beroemde, niet zo eenvoudig te verbeelden scene uit de tweede akte wanneer sheriff Rance het bloed van Johnson uit Minnie's optrekje ziet druipen en de scene die daarna tot het pokertafereel leidt waar Minnie onbeschaamd bedriegt. Aan het eind van de opera rijden Minnie en Dick symbolisch het geluk tegemoet bij een in de verte opkomende zon, maar op een glitterende trap in Hollywood stijl.
Het camerawerk is professioneel zonder nodeloze beeldwisselingen. Mooi ook dat het bijgevoegde boekje niet alleen een korte algemene toelichting geeft, maar ook een korte synopsis van de handeling bevat.
Weliswaar bestaat al een sterkere dvd opname van dit werk uit de Milanese Scala met een stevige bezetting van Mara Zampieri, Plácido Domingo en Juan Pons met Lorin Maazel aan de leiding en een passende regie van Jonathan Miller (Opus Arte OA 3004D), maar zonder chauvinistische overwegingen in het geding te brengen: deze nieuwe doet daar niet teveel voor onder.
De bonus dvd bevat korte fragmenten uit eerdere N.O. dvd opnamen van Monteverdi's Incoronazione, Mozarts Figaro en Entführung, Wagners Walküre, Prokofievs Liefde der 3 sinaasappelen, Tan Duns Marco Polo, Puccini's Butterfly, Verdi's Don Carlo, Adams' Doctor Atomic, Rameau's Castor en Pollux, Messiaens St. Franciscus, Shostakovitch' Lady Macbeth, Bellini's Norma, en Cavalli's Ercole amante. Samen vormen een mooie staalkaart van de breedte van het operagezelschap en het hoge niveau der producties.