Rameau: Les fêtes de l’hymen et de l’amour. Claire Debono (s., Orthésie/Orie), Jeffrey Thompson (t., Osiris/Aruéris), Ingrid Perruche (s., Myrrine/Memphis), François Lis (bs.,Canope) e.a. met koor en orkest van Opéra Lafayette o.l.v. Ryan Brown. Naxos 2.110393 (dvd, 2u., 28’). 2014
Les fêtes de l’hymen et de l’amour is een opéra-ballet met proloog in drie entrées uit 1749 op libretto van Louis de Cahusac voor de bruiloft van dauphin Louis met Maria Josepha van Saksen. Het werk was blijkbaar een spoedklus want hiervoor greep de componist terig op een work in progress, Les dieux d’Egypte.
Het gegeven is aanpast voor de trouwpartij en drukt de vurige hoop uit dat wat ongetwijfeld een huwelijk was om ervoor te zorgen dat de dynastie werd voortgezet en in ware liefde zou vervolgen. Cupdido en Hymen, de beide goden van de liefde en het huwelijk die met elkaar twisten beloven in de proloog om hun geschillen even te laten rusten en samen te werken om een handeling is drie aktes mogelijk te maken waarin de goden van het oude Egypte op zoek gaan naar menselijke gezellen. Osiris verleidt de amazone Orthésie en verijdelt een opstand in de rangen van het vrouwenleger, Canope redt Memphis als mensoffer en bant die offerpraktijk uit voordat hij een stad naar haar noemt, En Aruéris (Horus), die hier optreedt als god van de kunst en de muziek, inspireert de verlegen maar toegewijde Orie om een zangconcours te winnen dat wordt gehouden ter ere van Isis.
Het accent ligt in dit werk wel erg op de onderwerping van de vrouw die bij huidige luisteraars niet goed meer zal aankomen. Maar zoals meestal bij Rameau: de muziek is zo geweldig dat men dit gauw vergeet.
Rameau noemde het werk een ballet héroique. Dat is geen ballet in de huidige betekenis, maar een werk waarin de zeven ballet- en vocale gedeelten evenveel gewicht hebben. De aria’s, dansen en recitatieven vloeien daarom ook naadloos samen tot een heel verleidelijk geheel.
De Frans-Amerikaanse opvoering is bijzonder geslaagd. De klank van koor en orkest is rijk zonder ook maar een moment pompeus te worden; het onderliggende seksistische karakter blijkt en de solisten die meest dubbelrollen vervullen zijn vrijwel over de hele linie behoorlijk goed. Luister maar eens naar de knappe Jeffrey Tompson als Osiris, de charismatische Canope van François Lis en de kostelijke Claire Debono als Orthésie en Orie. Geniet van de muzikale invalsrijkdom, de nieuwe orkesteffecten, de mengeling van Italiaanse virtuositeit en Franse decalamatiekunst van deze barokopera.
Op cd is het werk verkrijgbaar in een fraaie opname van Hervé Niquet (Glossa GCD 921629).