Rossini: L’Italiana in Algeri. Nuccia Focile (Elvira), Rudolf Hartmann (Haly), Doris Soffel (Isabella), Robert Gambill (Lindoro), Günter von Kannen (Mustafa, Enrico Serra (Taddeo), Susan McLean (Zulma) met het Bulgaars mannenkoor en het Omroeporkest Stuttgart o.l.v. Ralf Weikert. Arthaus 100.120 (117’, 4:3, geluid 2.0, regio 0). 1987

In een passende theateromgeving met stilistisch eveneens passende decors en kostuums werd dit in de zinnige regie van Michael Hampe (door Claus Viller naar video vertaald) een opvoering om van te smullen. De komische rollen worden amusant maar zonder clownerie ingevuld. Soffel beschikt als levendige Isabella charme en waardigheid, ze blinkt het meest uit in lyrische passages. De Mustafà van Von Kannen is heel geanimeerd en vooral grappig om te zien, maar blinkt niet zozeer uit in snel passagewerk. Het overtuigendst is echter Gambill als Lindoro, een voortreffelijke stilist en een levendige acteur die ook nog heel aantrekkelijk oogt. Weikert dirigeert in zwierig elegante stijl. Wat kan men meer verlangen?