DVD Recensies

ROSSINI: MATILDE DI SHABRAN

Rossini: Matilde di Shabran. Olga Peretyatko, Juan Diego Flórez, Paolo Bordogna,Nicola Alaimo met het Ensemble van de Opera Bologna o.l.v. Michele Maritti. Decca 074-3813 (2 dvd’s, 3u. 40’) 2012

 

Van Rossini’s Matilde di Shabran of Bellezza e cuor di ferro zijn hooguit een paar losse aria’s, zoals ‘Sazia tu fossi alfine’, ‘Ah! Perché, perché la morte’ en ‘Eccomi, e ognar to stesso’ bekend, de ouverture niet of nauwelijks.

Het is dus makkelijk voor de muziekindustrie om deze leemte nuttig te vullen. Dat gebeurde eerder met de cd uitgaven van Corti (Bongiovanni GB 2242/4-2) en Frizza (Decca 475.7688) beide merkwaardig genoeg uit Praag. Maar het is vanzelfsprekend veel aantrekkelijker om meteen in beeld en geluid kennis te maken met deze opera. 

Het gaat om een onverwacht vrij lang, luid, soms heftig, maar gelukkig soms ook grappig melodramma giocoso in twee aktes dat in 1821 door Rossini werd geschreven voor het Apollo theater in Rome (gedurende het carnaval seizoen).

In menig opzicht is het de laatste bijdrage aan zijn reeks Napolitaanse semiseria opera’s, maar de omvang van het werk is veel groter. Het resultaat is minder imposant dan wat hij met Il viaggio a Reims (1825) en Le comte Ory (1828) voor Parijs schreef, maar imponeert door de lengte van sommige fragmenten.

Het prachtige kwintet waarmee de eerste akte eindigt, duurt een kwartier, het tien minuten durende sextet uit de finale is eveneens een hoogtepunt.

Niettemin was de première in Rome een fiasco mede omdat het werk niet af was en Giovanni Pacini te hulp moest worden geroepen. De theaterdirecteur die het werk had zullen dirigeren stierf aan een beroerte en Paganini (!) verving hem. Een paar maanden later was de presentatie in Napels succesvoller en een latere opvoering in Wenen werd omschreven als een ware orgie.

Inderdaad: het werk heeft een koortsachtige, razende kwaliteit. Erg aantrekkelijk is de antiheld Corradino niet bepaald; dan liever de feeksachtige Matilde, verder Edoardo (een travestierol) als zoon van zijn vroegere vijand Raimmondo en de geschifte dichter die besluit om Matilde in een ravijn te duwen. Niet zozeer op morele gronden als wel op esthetische.

In deze opvoering zien we een terecht giftig nijdige Corradino, een erg goede Aliprando en een nog betere Edoardo. Maar ster van de uitvoering is de Russische sopraan Olga Peretyatko die de ware Rossinistijl beheerst en zowel charmant als vol ergernis is. In de beruchte finale van de tweede akte schittert ze op haast onnavolgbare wijze.

Het Bolognese operaorkest heeft ervaring met dit soort muziek en Maritti leidt het geïnspireerd door de muziek. Dat de muziek niet grootser is kunnen de uitvoerenden niet helpen: ze doen optimaal wat ze kunnen.