OPTREDEN YouTube SYMFONIE ORKEST II SYDNEY, MAART 2011
Het is maandag 27 december 2010, Winterthur in Zwitserland: Een dag die ik me nog steeds kan herinneren als de dag van gisteren. Nietsvermoedend vertrek ik naar mijn kamermuziekles. In de pauze kijk ik op mijn Nederlandse telefoon: 4 oproepen gemist, er is ingesproken met de mededeling dat ik met spoed contact op moet nemen met de AVRO, Radio4. Enigszins verbaasd, bel ik terug, net op tijd om nog live in de uitzending van de Klassieken te komen die tot 12u zou duren. En tja…. Dan krijg je dus te horen, dat je met het YouTube Symphony Orchestra (YTSO) zou gaan spelen in Sydney… Op dat ene moment gaat er van alles door je heen, ik had eigenlijk willen gillen van blijdschap, maar ik bedacht me dat het live op de radio te horen was, dus kon me nog net inhouden…
Het begon allemaal eind november 2010 met een berichtje van mijn zus op facebook, met de mededeling: “Het kan nog, je kunt je nog aanmelden! Misschien wat voor jou?!” met daaronder de link van het YouTube Symphony Orchestra. Toen ik op de link drukte, zag ik dat het de dag van de deadline was om de auditie in te sturen en op YouTube te zetten. Je zag een klok aftellen: ik had nog ongeveer 6 ½ u de tijd om mijn auditie in te sturen. Echter, het was al 19.30u in Zwitserland en ik kan tot 22.00u thuis studeren, dus veel tijd had ik niet…
Mijn eerste gedachte was: Onmogelijk! Maarja, ik wilde toch nog even het auditieprogramma checken, zodat ik dan tegen mijn zus kon zeggen dat ik de stukken die gevraagd werden niet paraat had. Maar dát viel dus heel erg mee! Veel tijd om na te denken had ik niet en besloot daarom het gewoon te proberen en het als een uitdaging te zien dit voor elkaar te krijgen in ca 2u. Immers, als ik het niet goed genoeg vond, stuurde ik het toch gewoon niet op?
Veel mensen vragen mij: waarom had je toch dat petje op bij je auditie? Voordat ik mijn auditiefilmpje opnam, heb ik even de tijd genomen te lezen waarop gelet zou worden (het blijft een soort van wedstrijd!). Ze werkten met 5 criteriapunten; voor elk onderdeel kon je maximaal 20 punten krijgen. En tja, originaliteit was een van die punten… In zo’n korte tijd kon ik gewoon niets anders bedenken dan mijn petje… Origineel was het in ieder geval zeker, ik was de enige met pet van alle finalisten!
Natuurlijk kreeg ik na de bekendmaking in het radioprogramma heel veel leuke reacties van mensen uit mijn omgeving. Maar dat niet alleen: de media-aandacht was er ineens vanaf die dag ook! En daar moest ik best heel even aan wennen. Er werden stukjes over het YTSO op allerlei internetsites geschreven, ik werd gebeld voor korte radio-interviews, ik kon spelen in de Spiegelzaal van het Concertgebouw in Amsterdam… En… Avro-Klassiek zou naar Sydney komen om het hele project te komen volgen. Ongelooflijk gewoon… En toch, als ik heel eerlijk ben, drong het na die interviews nog steeds niet ‘echt’ door, dat ik in maart in het Sydney Opera House zou spelen. Pas toen ik daadwerkelijk in het vliegtuig zat richting Sydney, besefte ik dat het waar was!
Ik kan niet anders zeggen dan dat de week die ik in Sydney meegemaakt heb, de week van mijn leven is geweest. Net alsof je een week even in een droom hebt geleefd. De reis naar Australië, het spelen in het Sydney Opera House, het ontmoeten van 100 musici afkomstig uit ruim 30 landen, de vliegreis die betaald werd, verblijf in het Four Seasons Hotel, een cruise in de haven van Sydney, de hele week gratis bellen, ook naar het buitenland (telefoon als kado), buiten een eigen website en eigen applicatie die je als YTSO-winnaar voor een jaar kreeg en ga zo maar door… Het is geweldig mee te maken, dat een orkest, dat eigenlijk niet bestaat, in slechts een week zo’n prestatie kan neerzetten. De eerste klanken van het orkest waren onvergetelijk; natuurlijk, je moet aan elkaar wennen, maar beetje bij beetje werd het een geheel. Het tempo lag hoog; er stonden veel verschillende stukken op het programma en we hadden te maken met zeer strakke repetitieschema’s, maar doordat het orkest gecoacht werd door aangestelde mentoren (orkestmusici uit o.a. Berliner Philharmoniker, London Symphony Orchestra, San Francisco Symphony, Sydney Symphony,…), was het mogelijk dit voor elkaar te krijgen.
En tja, na een week hard werken komt het concert eraan op zondag 20 maart 2011. Live te zien op YouTube… Een echt spektakel! En vooral…. Veel camera’s!!! Eigenlijk vond ik het meer weg hebben van een ‘show’ dan een ‘concert’. Overigens geweldig om dat ook een keer meegemaakt te hebben. Er werd heel veel gedaan aan hoe het er allemaal uit zou zien op YouTube. Van het licht, tot waar MTT (Michael Tilson Thomas) zou gaan staan met presenteren. Van tevoren was vanzelfsprekend in de artiestenfoyer de spanning te voelen. Maar toch ook een gevoel van: Dit is het! Hier ging het allemaal om, het concert in het Sydney Opera House! Ik heb uiteindelijk van het begin tot het eind genoten; de spanning verdween vrijwel meteen na het betreden van de grote zaal van het Sydney Opera House.
Na het concert was iedereen natuurlijk ontzettend blij met het resultaat. De ontlading was groot. Mede ook doordat we wisten dat iedereen de dag erop weer zijn eigen weg ging. Zelfs in zo’n korte tijd, tussen mensen die elkaar in het begin alleen kenden van de audities en andere filmpjes op youtube en facebook, was een band ontstaan. Maar we beseften ook dat we nooit meer op zo’n manier bij elkaar zouden komen. Blijdschap met het behaalde resultaat gemixt met tranen van emotie (afscheid nemen), een onvergetelijk moment.
En dan kom je thuis, weer het gewone leven oppakkend, de after Sydney-dip voelbaar. Zoals een van de orkestleden op facebook als status vermeldde: “emptiness” En dat is precies wat het is… Maar hoe dan ook: Het was geweldig dit mee te kunnen maken; deze unieke ervaring pakt niemand mij meer af… En te bedenken dat nu al zo’n 33 miljoen mensen gekeken hebben naar het concert: waanzinnig gewoon! Ik zal de komende tijd nog heerlijk nagenieten van het concert op YouTube en de filmpjes die Avro-klassiek hebben gemaakt de hele week… Een blijvende herinnering… Geweldig toch?
Anne-Rose van Gils