VIVALDI: GLORIA IN D

Vivaldi schreef twee Gloria’s in D, maar dat met het nummer RV 589 is terecht het bekendste onder zijn geestelijke werken. Het werk werd lang verloren geacht totdat het in 1939 door Alfredo Casella werd teruggevonden. Het moet tussen 1713 en 1717 zijn geschreven in Venetië voor twee vrouwelijke solisten, koor en een orkest dat een belangrijke solopartij heeft.

Het gaat om een briljant, nogal theatraal werk dat ook momenten van melancholie kent maar feitelijk toch een uitgesproken opera karakter heeft. De latijnse tekst is keurig verdeeld over de beide solisten en het koor die samen alle kansen krijgen in de twaalf deeltjes. Dat manlijke solisten ontbreken, wijst er duidelijk op dat dit werk voor het meisjesweeshuis Ospedale della Pietà werd gecomponeerd. Anderzijds verraden de stevige contrasten en de pakkende sonoriteiten dat Vivaldi hier ook veel verschuldigd was aan de oudere Venetiaanse traditie van Monteverdi en de Gabrieli’s.

Twee opnamen komen voor nadrukkelijke aanbeveling in aanmerking: Alessandrini (Opus 111 OPS 30-195) en Preston (Oiseau Lyre 455.727-2).