SHOSTAKOVITCH: DE 2 CELLOCONCERTEN
Uit het lijden en de onderdrukking van hemzelf, zijn vrienden en landslieden groeide de smart van Shostakovitch zoals wel terecht wordt aangenomen. Ook zijn beide laat ontstane celloconcerten kunnen worden gezien als sublimeringspogingen in die richting. Met name het 1e celloconcert uit 1959 neemt een prominente plaats in binnen het na-oorlogse repertoire en is waarschijnlijk het meest uitvoerde ‘moderne’ celloconcert. Dat het tweede concert (1967) minder bekend werd, heeft mogelijk te maken met het feit dat het minder ruimte laat aan virtuoos vertoon. Maar het is wel een werk vol ernstige schoonheid, verinnerlijkt gevoel en karig van klank. Bij eerste kennismaking maakt het een overpeinzende, intieme, wat terughoudende indruk. Maar er schuilt meer in de schaduwen van de moeilijk begaanbare paden.
Natuurlijk is iemand als Rostropovitch de eerst aangewezene voor deze muziek. Het oudst is het eerste concert met hem en Ormandy op een oude mono cd (Sony 63327); beter is zijn versie met Rozdestvensky (BBC Legends BBCL 4024-2). Het tweede concert deed hij met Ozawa (DG 449.130-2), helaas een album met 3 cd’s. Erger nog is als men zijn oudere Russische opnamen wenst want die zijn alleen in bulk leverbaar op 13 cd’s (EMI 572.016-2). Daarom is het feitelijk verstandiger voor het tweetal werken sec uit te wijken naar de eveneens voortreffelijke Schiff (Philips 412.526-2), Mörk (Virgin 545.145-2) of Thedéen (BIS CD 626) in deze volgorde.